Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. S. A. na niewykonanie przez Rektora A we W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 237/17 postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 30 sierpnia 2018 r. R. S. A. (zwany dalej stroną lub skarżącą) wystąpiła o podjęcie przewidzianych prawem działań w związku z niewykonaniem przez Rektora A we W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 237/17.
Wskazanym orzeczeniem tutejszy Sąd uchylił decyzję Rektora A we W. z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...] i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji oraz zasądził na rzecz skarżącego kwotę 200 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej p.p.s.a.), w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Wniesiona przez stronę skarga okazała się niedopuszczalna, albowiem przedmiotem wyroku tutejszego Sądu z dnia 7 września 2017 r. nie była bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez Rektora, lecz skarga na decyzję wydana przez ten organ. Strona zatem kwestionując niepodejmowanie przez Rektora działań zmierzających do wykonania przedmiotowego wyroku winna wpierw przesądzić w odrębnym postępowaniu kwestię jego bezczynności, a następnie dopiero - wobec dalszego braku reakcji - wszcząć kolejną sprawę o niewykonanie orzeczenia sądowego.
Odnośnie zaś ewentualnego niewykonania wskazanego wyroku w zakresie kosztów postępowania należy podkreślić, że sytuacja ta nie jest objęta dyspozycją art. 154 § 1 p.p.s.a. W razie pozostawania przez organ w zwłoce ze zwrotem zasądzonych kosztów sądowych strona może podjąć stosowne środki prawne w trybie postępowania cywilnego. Prawomocne orzeczenie sądu administracyjnego stanowi bowiem tytuł egzekucyjny, któremu klauzulę wykonalności może nadać właściwy sąd powszechny. Uzyskany w ten sposób tytuł wykonawczy będzie mógł stanowić podstawę przymusowego dochodzenia należności za pośrednictwem uprawnionych organów egzekucyjnych.
Mając zatem na uwadze powyższe okoliczności, skargę - jako niedopuszczalną - należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.