Ewa Orłowska referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu: po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z urzędu o sprostowanie zarządzenia referendarza sądowego z dnia 17 września 2014 r. w sprawie ze skargi Z. R. na decyzję Prezydenta [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie wstrzymania wypłaty dodatku mieszkaniowego postanawia: sprostować z urzędu zarządzenie referendarza sądowego z dnia 17 września 2014 r. w ten sposób, że w wierszu III i VI sentencji w miejsce omyłkowo wpisanego miesiąca [...] wpisać prawidłowy miesiąc [...], a w wierszu XII sentencji w miejsce omyłkowo wpisanego roku [...] wpisać prawidłowy rok [...].
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Wniosek o sprostowanie, uzupełnienie lub wykładnię wyroku nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia środka zaskarżenia (art. 159 tej ustawy).
W myśl art. 166 cytowanej ustawy do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Z treści art. 167 ustawy wynika, że przepisy rozdziału 10 Orzeczenia sądowe stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego.
Stosownie zaś do art. 258 § 3 ustawy do zarządzeń oraz postanowień referendarza sądowego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zarządzeń przewodniczącego oraz postanowień sądu.
Z akt sprawy wynika, że wierszu III i VI sentencji zarządzenia referendarza sądowego z dnia 17 września 2014 r., błędnie określono datę wydania tego zarządzenia, gdyż w wierszach tych wpisano miesiąc [...], zaś zarządzenie to wydane zostało w miesiącu [...].
W sentencji tego zarządzenia, w wierszu XII, błędnie podano również datę wydania zaskarżonej decyzji Prezydenta [...] wpisując rok [...] zamiast rok [...].
Popełnione błędy mają charakter oczywistej omyłki pisarskiej podlegającej sprostowaniu.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 156 § 1 w związku z art. 258 § 3 i art. 167 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.