Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na postanowienie Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wyłączenia z urzędu członków Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. od udziału w postępowaniu w sprawie wywołanej podaniem Z. R. z dnia 22 kwietnia 2013 r. oznaczonym jako "wezwanie do dokonania czynności i rozpoznania odwołania z 8 stycznia 2013 r." w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: odrzucić skargę.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., działając na podstawie art. 24 § 3 k.p.a. w związku z art. 27 § 1 k.p.a., wyłączył z urzędu członków Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. od udziału w postępowaniu w sprawie wszczętej podaniem Z. R. z dnia z dnia 22 kwietnia 2013 r. oznaczonym jako "wezwanie do dokonania czynności i rozpoznania odwołania z 8 stycznia 2013 r." w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
Powyższe postanowienie zawierało pouczenie, że jest ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.
Pismem z dnia 18 czerwca 2013 r. Z. R. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na wskazane postanowienie.
W odpowiedzi na skargę Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. wniósł o jej odrzucenie podnosząc, że zakwestionowane postanowienie w świetle brzmienia art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści przepisów art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca
2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 2 p.p.s.a., sąd administracyjny sprawuje kontrolę nad działalnością administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, orzekając w sprawach skarg między innymi na: postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie.
Podstawową przesłanką warunkującą możliwość zaskarżenia postanowienia wydanego w postępowaniu administracyjnym do sądu administracyjnego jest to, czy służy na nie zażalenie, chyba że postanowienie kończy postępowanie lub rozstrzyga sprawę co do istoty.
Zgodnie z art. 141 § 1 k.p.a. zażalenie przysługuje na postanowienie tylko w przypadkach wskazanych w k.p.a. Tym samym, katalog postanowień zaskarżalnych do sądu administracyjnego, wydanych w postępowaniu prowadzonym - jak w tej sprawie - na podstawie przepisów k.p.a. jest zamknięty.
Ocena możliwości merytorycznego rozpoznania skargi wniesionej w niniejszej sprawie przez sąd administracyjny wymaga przeanalizowania, czy zgodnie z k.p.a. na postanowienie w przedmiocie wyłączenia organu lub pracownika organu przysługuje zażalenie, ewentualnie czy kończy ono postępowanie w danej instancji lub rozstrzyga sprawę co do istoty. Innymi słowy czy jest to postanowienie, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 2 lub 3 p.p.s.a., bowiem tylko na takie postanowienia przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Regulacja dotycząca wyłączenia członka organu kolegialnego zawarta jest w art. 27 k.p.a. Zgodnie z § 1 tego artykułu członek organu kolegialnego podlega wyłączeniu w przypadkach określonych w art. 24 § 1. O wyłączeniu tego członka w przypadkach określonych w art. 24 § 3 postanawia przewodniczący organu kolegialnego lub organu wyższego stopnia na wniosek strony, członka organu kolegialnego albo z urzędu.