Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi J. P. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie D. z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: przywrócić termin.
Postanowieniem z dnia 20 listopada 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę J. P. (dalej: strona, skarżąca) na opisane w sentencji postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że odpis powyższego postanowienia został doręczony skarżącej w dniu 26 listopada 2019 r.
W piśmie nadanym w placówce pocztowej w dniu 28 listopada 2019 r., skarżąca podała swój numer PESEL i wniosła o rozstrzygnięcie przez Sąd w przedmiocie jej "niepełnosprawności fizycznej i umysłowej". W uzasadnieniu pisma strona wskazała, że jest osobą 77-letnią, mocno schorowaną, niepełnosprawną fizycznie (ma problemy z kręgosłupem oraz lewym biodrem, które utrudniają skarżącej poruszanie się), a także cierpi na schorzenia natury psychicznej, w tym m.in.: zaburzenia pamięci, demencję, prawdopodobne początkowe stadium Alzhejmera, stany depresyjne. Skarżąca stwierdziła, że zły stan zdrowia uniemożliwia jej osobiste stawiennictwo w Sądzie, jak również znacznie utrudnia pisemną korespondencję (problemy z oczami, drżenie rąk, zaburzenia pamięci).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie rozważań wskazać należy, że z charakteru pisma skarżącej nadanego w placówce pocztowej w dniu 28 listopada 2019 r., wynika jednoznacznie, iż wnosi ona o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez podanie numeru PESEL.
Wniosek ten - z uwagi na uprawdopodobnienie przez stronę okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu - zasługuje na uwzględnienie.
Przepisy art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., dalej p.p.s.a.) przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy zainteresowany uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu, wniosek o jego przywrócenie zostanie złożony w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i gdy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony. Postanowienie o przywróceniu terminu bądź odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Należy wskazać, że obowiązkiem wnioskodawcy jest złożenie przedmiotowego wniosku w ciągu 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminowi, z jednoczesnym dokonaniem czynności, której nie dokonał w terminie oraz uprawdopodobnieniem okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a.).
W sprawie bezspornym jest, że skarżąca uchybiła terminowi do uzupełnienia braków formalnych skargi. Nie budzi też wątpliwości Sądu, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru odpisu postanowienia z dnia 20 listopada 2019 r. odrzucającego skargę wynika, że strona odebrała go w dniu 26 listopada 2019 r., natomiast wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi wniosła w dniu 28 listopada 2019 r., a zatem w ustawowym terminie. We wniosku skarżąca podała również swój numer PESEL, który to brak uniemożliwiał merytoryczne rozpoznanie skargi.
Co do meritum wniosku Sąd stwierdza, że wyjaśnienia skarżącej wystarczająco uprawdopodabniają, że mogła ona uchybić terminowi bez swojej winy. Sąd pragnie zaznaczyć, że strona nie była zobowiązana we wniosku o przywrócenie terminu do udowodnienia okoliczności wskazujących na brak swojej winy, lecz jedynie do uprawdopodobnienia tych okoliczności. Jak wskazała natomiast skarżąca, cierpi ona na schorzenia powodujące problemy z poruszaniem się oraz utrudniające jej w znacznym stopniu prowadzenie korespondencji w sprawie (drżenie rąk, problemy z oczami, zawroty głowy), a także na szeroko rozumiane zaburzenia psychiczne (demencja, podejrzenie początkowego stadium Alzhejmera, stany depresyjne).
W ocenie Sądu, z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że wskazane przez skarżącą dolegliwości mają charakter długotrwały i mogą powodować - w różnym stopniu - niemożność świadomego kontrolowania przebiegu istotnych czynności faktycznoprawnych, w tym również terminowego sporządzania pism procesowych. Dodatkowo, problemy z poruszaniem się oraz drżeniem rąk, stanowią niewątpliwie utrudnienie w prowadzeniu z tut. Sądem korespondencji w sprawie.
W związku z powyższym, w ocenie Sądu, strona nie ponosi winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W konsekwencji, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.