Wrocław 18 lipca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 21 marca 2011 r. Nr ... przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
W skardze na oznaczone wyżej postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia skarżący złożył równocześnie wniosek o wstrzymanie jego wykonania. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że postanowienie wydano w następstwie popełnionego przestępstwa i jest ono sprzeczne z przepisami prawa i dobrem wymiaru sprawiedliwości.
W myśl przepisu art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) (zwanej dalej p.p.s.a), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Przytoczony przepis zawiera generalną regulację dotycząca ochrony tymczasowej w toku postępowania sądowo - administracyjnego. Ta ochrona uzależniona jest jednak od istnienia, w konkretnej sprawie, przesłanek wymienionych w tym przepisie, to jest trudnych do odwrócenia skutków lub niebezpieczeństwa znacznej szkody. Ponadto przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny nadaje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych.
Z taką sytuacją mamy do czynienia w badanej sprawie, albowiem przedmiotem skargi jest postanowienie w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia, a zatem ma ono charakter stricte procesowy i nie nadaje się do wykonania, gdyż nie wymaga żadnej czynności stron. Stwierdzenie powyższego oznacza, że wniosek o wstrzymanie jego wykonania jest bezzasadny.
Z tych względów na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.