Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 11 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. G. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie badania kontrolnego inwalidy wojskowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w Ł. z powodu schorzenia powodującego niezdolność do zawodowej służby wojskowej uznała P. G. za trwale niezdolnego do zawodowej służby wojskowej zaliczając go do III grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia, przyjmując datę powstania inwalidztwa wrzesień 2006 r.
W odwołaniu od tej decyzji strona zakwestionowała datę powstania inwalidztwa, określenie grupy inwalidztwa oraz kwalifikację schorzenia.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska we W. uchyliła decyzję organu I instancji w części dotyczącej rozpoznań i przekazała do TWKL w Ł. celem wydania nowego orzeczenia.
W uzasadnieniu wskazano, że przyczyną uchylenia orzeczenia I instancji w części dotyczącej rozpoznań była nieprawidłowa kwalifikacja schorzenia. Za prawidłowo ustalone przez organ I instancji uznano: grupę inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia oraz datę powstania inwalidztwa.
Pismem z dnia 20 czerwca 2007 r. P. G. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...]. Wniósł o uznanie, iż "niezdolność do służby wojskowej czyli inwalidztwo ze względu na stan zdrowia i obowiązujące przepisy" powstało u skarżącego w okresie od 2001 r. do marca 2006 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotowa decyzja składa się z dwóch części: 1) orzeczenia w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej; 2) w przedmiocie związku chorób i ułomności ze służbą wojskową. Właściwości sądów administracyjnych podlega jedynie orzeczenie ujęte w punkcie 1. Skarżący skarży orzeczenie ujęte w punkcie 2.
Należy wskazać, że zaskarżone orzeczenie należy do orzeczeń ustalających schorzenia (stan zdrowia) danej osoby i ich związek ze służbą wojskową do celów odszkodowawczych, rentowych lub zaopatrzenia emerytalnego przysługujących na podstawie innych ustaw niż ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16 ze zm.).
Od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej w zakresie dotyczącym oceny stanu zdrowia żołnierza i ustalenia związku stwierdzonych schorzeń ze służbą wojskową do celów odszkodowawczych lub zaopatrzenia emerytalnego (rentowego), skarga do
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie przysługuje (zob. postanowienie Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 listopada 2000 r., sygn. akt OSA 1/2000, ONSA 2001/2/47).
Pogląd taki wyraził również Sąd Najwyższy w uchwale w Składzie Siedmiu Sędziów z dnia 27 października 1999 r. w sprawie sygn. akt III ZP 9/99 (OSNAP i US Nr 5, poz. 167 z 2000 r.) zgodnie z którą Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawie ze skargi żołnierza na orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej w przedmiocie związku choroby (inwalidztwa) ze służbą wojskową. Właściwy jest tu, po wyczerpaniu odpowiedniego trybu, sąd powszechny.
Skarga jako niedopuszczalna podlegała zatem odrzuceniu na podstawie art. 58 §1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).