Wrocław 7 listopada 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia na zarządzenie sędziego sprawozdawcy z dnia 10 października 2011 r. w sprawie ze skargi Z.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy zasiłku stałego, zasiłku okresowego, zasiłku celowego, celowego specjalnego w marcu 2010 r. postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę A. D. o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia WSA we Wrocławiu z dnia 20 czerwca 2011 r. sygn. akt IV SA/Wr 442/10.
W dniu 12 września 2011 r. A. D. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego postanowienia z dnia 29 sierpnia 2011 r.
Pismem z dnia 20 września 2011 r. - w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 16 września 2011 r. - wezwano A.D. do usunięcia braków formalnych skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia, przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej przed sądami administracyjnymi lub do sporządzenia skargi, pod rygorem odrzucenia skargi.
Pismem z dnia 30 września 2011 r. A. D. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem zarządzenia sędziego sprawozdawcy z dnia 16 września 2011 r.
Pismem z dnia 12 października 2011 r. - w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 10 października 2011 r. - wezwano A. D. do usunięcia braków formalnych skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia, przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej przed sądami administracyjnymi lub do sporządzenia skargi, pod rygorem odrzucenia skargi.
A. D. w dniu 21 października 2011 r. wniósł zażalenie na zarządzenie Sędziego sprawozdawcy z dnia 10 października 2011 r. podnosząc, że jest ono bezprzedmiotowe, bowiem jego umocowanie wynika wprost z przepisów art. 29 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz art. 89 Kodeksu postępowania cywilnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) (zwanej dalej p.p.s.a.) zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w wypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wymienione w katalogu zawartym w tym przepisie. Natomiast zgodnie z przepisem art. 198 p.p.s.a. przepisy działu IV zatytułowanego środki odwoławcze (art. 173-197 p.p.s.a.) stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego, jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia.
Zaskarżone zażaleniem skarżącego zarządzenie Sędziego sprawozdawcy stanowi w istocie zarządzenie pozwalające nadać prawidłowy bieg wniesionej skardze o stwierdzenie niegodności z prawem orzeczenia i nie zostało wymienione w powyższych przepisach jako podlegające zaskarżeniu. Tego rodzaju zarządzenie nie mieści się również w kategorii zarządzeń, o których mowa w art. 220 § 1 powołanej ustawy, nie jest więc zaskarżalne na podstawie art. 227 ustawy. Żaden z przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje możliwości zaskarżenia tego rodzaju zarządzenia. W konsekwencji zażalenie jako niedopuszczalne podlegało odrzuceniu na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co orzeczono jak w sentencji postanowienia.