Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 30 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku R. J. o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody D. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 24 lipca 2017 r. R. J. ( zwany dalej: skarżącym ) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Wojewody D. z dnia 29 czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych.
Pismem z dnia 12 sierpnia 2017 r. skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadniając powyższego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1469 ze zm.), zwanej dalej: p.p.s.a., stanowi, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże, w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Zgodnie z powyższym unormowaniem wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest instytucją o charakterze wyjątkowym, stanowiącą odstępstwo od ogólnej reguły, zgodnie z którą wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Przy czym ciężar wykazania, że wykonanie decyzji rodzi niebezpieczeństwo wywołania po stronie skarżącego szkody i to o znacznych rozmiarach lub powstania trudnych do odwrócenia skutków, spoczywa na wnioskodawcy. Wniosek w tym zakresie powinien wobec tego zawierać konkretne informacje o stanie faktycznym oraz okoliczności pozwalające na przyjęcie, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest w stosunku do wnioskodawcy zasadne. Sąd jedynie ocenia, czy w istocie wskazana przez skarżącego szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Natomiast Sąd nie dokonuje oceny zasadności skargi, gdyż ustawa normująca postępowanie przed sądami administracyjnymi nie zawiera regulacji umożliwiającej zastosowanie omawianej instytucji w zależności od oceny prawdopodobieństwa wadliwości zaskarżonego aktu lub czynności.
W przedmiotowym wniosku skarżący nie przedstawił takich okoliczności ,o których mowa w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a., a przez to uniemożliwił dokonanie oceny, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody.
Natomiast podmiot występujący o ochronę tymczasową nie może oczekiwać od sądu, aby ten wyręczając go, niejako z urzędu, poszukiwał usprawiedliwienia dla złożonego wniosku. Brak należytego i wyczerpującego uzasadnienia żądania o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wyklucza dokonywanie jego merytorycznej oceny (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 498/12; z dnia 10 maja 2011 r., sygn. akt II FZ 106/11; z dnia 9 września 2011 r., sygn. akt II FSK 1501/11; z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt I FZ 219/11; z dnia 26 listopada 2007 r., sygn. akt II FZ 338/07, publ. w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Z taką sytuacją mamy do czynienia w analizowanym przypadku . Dlatego też, nie można stwierdzić, że strona wykazała konieczność przyznania jej ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji .
Z kolei z samego faktu egzekwowania obowiązku pieniężnego wynikającego z decyzji, nawet przy uwzględnieniu sytuacji materialnej strony, nie można utożsamiać z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody, czy spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 września 2014 r., sygn. akt I OZ 737/14, LEX nr 1529107).
W tej sytuacji mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał, że brak jest w sprawie przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w związku z czym wniosek ten oddalił na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a