W niniejszej sprawie bezsporna jest okoliczność, że stanowiąca przedmiot zaskarżenia decyzja organu odwoławczego z dnia [...] października 2017 r., nr [...] została doręczona skarżącemu w dniu 22 listopada 2017 r. Skoro trzydziestodniowy termin do złożenia skargi upływał w dniu 22 grudnia 2017 r. to złożona przez skarżącego w dniu 30 października 2018 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarga wniesiona została z uchybieniem ustawowego terminu do dokonania tej czynności.
W świetle przywołanych wyżej przepisów prawa, ustalenia wymaga po pierwsze: kwestia, czy wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi, został złożony w ustawowym terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu. Przy przyjęciu, iż o uchybieniu terminu do dokonania ww. czynności skarżący dowiedział się w dniu 23 października 2017 r., tj. w dniu, w którym otrzymał postanowienie tut. Sądu z dnia 17 października 2018 r., sygn. akt IV SA/Wr 2/18 umarzające postępowanie w sprawie ze skargi na decyzję nr [...] to należy przyjąć, iż składając w dniu 30 października 2017 r. wniosek w tym zakresie dochował terminu 7 dni.
Kolejną kwestią jest ustalenie, czy niedochowanie ustawowego terminu do złożenia skargi było wynikiem braku staranności skarżącego. Zdaniem Sądu, w świetle przedstawionego wyżej stanu faktycznego sprawy, uchybienie terminu w złożeniu skargi spowodowane błędnym przekonaniem skarżącego, że skoro zaskarżył decyzję nr [...] to nie zachodziła konieczność wzruszania decyzji nr [...], która zastąpiła tę wcześniejszą, dotkniętą wadą. Skarżący działał w dobrej wierze, oczekiwał na rozstrzygnięcie sądu kasacyjnego co do decyzji nr [...] objętej postanowieniem tut. Sądu z dnia 17 października 2017 r. Zatem, zdaniem Sądu orzekającego w niniejszej sprawie, nie można skarżącemu przypisać winy w niedotrzymaniu ustawowego terminu do złożenia skargi.
Mając na uwadze powołane okoliczności Sąd, działając na podstawie art. 88 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.