Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. Z. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. Z. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Z. Z. złożył w niniejszej sprawie skargę na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 26 listopada 2009 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł.
Wnioskiem z dnia 7 grudnia 2009 r. skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego z dnia 11 grudnia 2009 r., w którym wskazano skarżącemu, iż do wniosku, który należy sporządzić na urzędowym formularzu, trzeba dołączyć kserokopie wskazanych w wezwaniu dokumentów, skarżący wraz z wnioskiem przedstawił jedynie kopię skargi.
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i trójką dzieci w wieku: 17, 9, i 7 lat. Miesięczny dochód skarżącego to kwota około 800 zł (prace dorywcze), jego żony 372,88 zł (renta rodzinna) i córki 372,88 zł (renta rodzinna), czyli łącznie 1.545,76 zł. Skarżący oświadczył też, że nie posiada mieszkania, innych nieruchomości, oszczędności ani papierów i przedmiotów wartościowych.
Skarżący dodał również, że jeden z jego synów często choruje z powodu alergii.
Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu odmówił przyznania Z.Z. prawa pomocy w zakresie wniosku.
Od tego postanowienia skarżący wniósł sprzeciw, w którym podniósł, iż prowadzona przez niego działalność gospodarcza nie przynosi żadnego dochodu i jest obecnie zawieszona.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych nie zasługuje, w ocenie Sądu, na uwzględnienie.
Przepis art. 260 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. stanowi, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega ponownie rozpoznaniu przez Sąd.
Według art. 199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie (tj. koszty sądowe i koszty ustanowienia fachowego pełnomocnika) chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Do przepisów szczególnych należy zaliczyć przepisy ustawy określające przesłanki, od których zależy przyznanie prawa pomocy.
Art. 244 § 1 p.p.s.a. mówi, że prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Po myśli art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.
Zwolnienie od kosztów sądowych obejmuje prawo pomocy w zakresie częściowym.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodzinny.