Wrocław dnia 13 grudnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie Sędzia NSA Mirosława Rozbicka Ostrowska (sprawozdawca) Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. K. o wyłączenie Sędziego Wandy Wiatkowskiej - Ilków w sprawie ze skargi S.K. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia 30 czerwca 2010 r. nr ... w przedmiocie pozbawienia statusu osoby bezrobotnej oraz pozbawienia prawa do zasiłku postanawia: oddalić wniosek skarżącego o wyłączenie sędziego.
Skarżący S. K. złożył wniosek o wyłączenie od rozpoznania jego sprawy sędziego Wandy Wiatkowskiej - Ików z tym uzasadnieniem, że sędzia orzekała w jego sprawach zawisłych przed sądami powszechnymi. Sędzia Wanda Wiatkowska - Ilków złożyła oświadczenie, z którego wynika, że w stosunku do jej osoby nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), które dawałyby podstawy do wyłączenia od rozpoznania przedmiotowej sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wyłączenie sędziego nie jest zasadny.
Przepisy ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) normują dwie sytuacje, które uzasadniają wyłączenie sędziego od rozpoznania prawy, a mianowicie: po pierwsze, gdy spełniona została ustawowa przesłanka wyłączenia, a po drugie, gdy między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Stosownie do art. 18 p.p.s.a. wyłączenie sędziego z mocy ustawy od rozpatrzenia sprawy ma miejsce w następujących sytuacjach:
1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;
7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Niezależnie od wymienionych wyżej przyczyn, wyłączenie może nastąpić na żądanie sędziego lub na wniosek strony, jeżeli między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego, o czym stanowi przepis art. 19 p.p.s.a.
Zawarte w cytowanym przepisie przesłanki wyłączenia sędziego na wniosek strony zostały określone w sposób, który wskazuje na to że chodzi o taki stosunek osobisty między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem, który mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Zatem zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania przez sędziego. Nie wszystkie zatem stosunki osobiste między stroną lub jej przedstawicielem mogą uzasadniać wyłączenie sędziego od rozpatrywania sprawy, lecz tylko takie, które w oparciu o obiektywne okoliczności mogą wywoływać wątpliwości co do jego bezstronności.
Niewątpliwie o osobistym charakterze stosunku łączącego sędziego z jedną ze stron decyduje rodzaj jego emocjonalnego zaangażowania w odniesieniu do strony postępowania sądowego. Stosunek osobisty jest z zasady stosunkiem emocjonalnym lub też natury gospodarczej. Natomiast nie stanowi przesłanki określonej w art. 19 powołanej wyżej ustawy ocena pracy sędziego pod kątem ewentualnych popełnionych przez niego uchybień w zakresie stosowania przepisów prawa formalnego albo błędów w stosowaniu prawa materialnego, gdyż należy ona - w ramach kontroli instancyjnej - do sądu wyższej instancji. Jak wynika z oświadczenia Sędziego Wandy Wiatkowskiej - Ilków, ze skarżącym nie łączy jej żaden osobisty stosunek. Z treści wniosku o wyłączenie sędziego również nie wynika, aby skarżącego i Sędziego Wandę Wiatkowską - Ilków łączyły stosunki osobiste. Jak wynika z uzasadnienia wniosku skarżący ma zastrzeżenia jedynie do działań Sędziego w związku z wykonywaniem przez niego czynności służbowych w ramach orzekania w sądach powszechnych w sprawach skarżącego. Takie jednak okoliczności nie mogą jednak stanowić podstawy wniosku o wyłączenie sędziego. Przytoczony bowiem wyżej przepis wymaga jednoznacznie, aby pomiędzy sędzią i stroną istniały "stosunki osobiste", których istnienie może mieć wpływ na brak bezstronności sędziego. Wobec tego, że skarżący nie wykazał zaistnienia takich podstaw do wyłączenia sędziego, o jakich mowa w art. 19 p.p.s.a., wniosek podlegał oddaleniu.