Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w dniu 30 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym skargi R. L. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2013 r. sygn. akt IV SAB/Wr 68/13 postanawia: odrzucić skargę.
Wyrokiem z dnia 2 lipca 2013 r. tutejszy Sąd oddalił skargę skarżącego na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w J. w przedmiocie wypłaty równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu za lata 2006-2012. Skarga okazała się bezzasadna, bowiem organ ostatecznymi decyzjami z dnia ....odmówił skarżącemu naliczenia i wypłaty równoważnika za lata 2006-2011 oraz z dnia ... za rok 2012.
W skardze o wznowienie postępowania skarżący przytoczył brzmienie art. 271 § 1 pkt 2 p.p.s.a., art. 273 § 2 p.p.s.a. i art. 273 § 3 p.p.s.a.. Przedstawił również okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz wniósł o uchylenie powyższego wyroku i rozpoznanie sprawy na nowo. W uzasadnieniu skarżący szeroko omówił sposób działania organów w sprawie wypłaty równoważnika, zwracając uwagę na liczne naruszenia prawa, których się dopuściły. Do skargi dołączył m.in. decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia ... r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nr ... w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego wypłaty równoważnika za lata 2006-2012. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że decyzją z dnia ... r. KPP w J. cofnął skarżącemu prawo do równoważnika przyznane decyzją z dnia 21 stycznia 2002 r.. Decyzje nr ... zostały określone jako prawomocne. Wobec braku sprawy administracyjnej należało stosować art. 61 a k.p.a., zaś art. 105 § 1 k.p.a. został naruszony w stopniu rażącym.
W uzupełnieniu skargi skarżący nadal omawiał uchybienia procesowe organów, które rozpatrywały wnioski skarżącego w kwestii równoważnika.
W odpowiedzi na skargę Komendant Powiatowy Policji w J. wniósł o jej odrzucenie, jako że nie opartej na ustawowej podstawie wznowienia.
W ocenie Sądu skarga nie opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Samo przytoczenie brzmienia przepisów określających te podstawy nie oznaczało powołania podstawy ustawowej. Powołanie to bowiem powinno być odniesione do przebiegu postępowania w sprawie o sygn. akt IV SAB/Wr 68/13, należycie skonkretyzowane i uzasadnione okolicznościami tej sprawy (na czym polegało pozbawienie skarżącego możności działania w tej sprawie) lub okolicznościami nowymi (nowe fakty lub dowody, prawomocny wyrok), które wskazują na zdarzenia powstałe w tym postepowaniu i wykazują jego wadliwość. Przykładowo dotyczyć to mogło podstawowej dla rozstrzygnięcia okoliczności, że sprawa wypłaty równoważnika została załatwiona przed wniesieniem skargi na bezczynność. Tymczasem sam skarżący dołączył dokumenty świadczące o prawidłowości tego ustalenia.
Dlatego i zgodnie z art. 280 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.