Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku celowego postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowoadmnistracyjne; II. przyznać radcy prawnemu T.S.kwotę 295,20 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych w tym 23% VAT od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.
Pismem z dnia 22 grudnia 2014 r. strona skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika oświadczyła, iż cofa skargę. Jednocześnie pełnomocnik wniósł on przyznanie kosztów udzielenia nieopłaconej pomocy prawnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętej wadą nieważności.
Sąd uznając, że w sprawie nie zachodzą wskazane wyżej okoliczności dotyczące niedopuszczalności cofnięcia skargi, będąc związany tym cofnięciem, na podstawie art. 60 w związku z art. 161 § 1 pkt 1 powołanej ustawy umorzył postępowanie. Podstawę przyznania pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenia stanowił przepis art. 250 p.p.s.a. w związku § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013 r. poz. 490 t.j.).