Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika M. B. - radcy prawnego B. C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2015 r. sygn. akt IV SA/Wr 626/14 oddalającego skargę M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z dnia 24 lutego 2015 r. sygn. akt IV SA/Wr 626/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego.
Wnioskiem z dnia 5 marca 2015 r. skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 16 marca 2015 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie wniosku.
W dniu 17 marca 2015 r. wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu.
Pismem z dnia 30 marca 2015 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych we W. wyznaczyła pełnomocnikiem skarżącego radcę prawnego B. C..
Pismem z dnia 30 kwietnia 2015 r. pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną, jednocześnie zwrócił się do Sądu o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, twierdząc, że niezwłocznie po uzyskaniu informacji o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem z urzędu w dniu 13 kwietnia 2015 r. podjęła działania, nadając w dniu 15 kwietnia 2015 r. list polecony do skarżącego z informacją o wyznaczeniu pełnomocnika i z prośbą o kontakt, a następnie w dniu 20 kwietnia 2015 r. jako pełnomocnik z urzędu zaznajomiła się z aktami sprawy. Dodatkowo po uzyskaniu kontaktu ze skarżącym spotkała się z nim w dniu 27 kwietnia 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 i art. 87 § 2 p.p.s.a. strona może wnosić o przywrócenie uchybionego terminu, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie to nie nastąpiło z jej winy. Jednocześnie art. 87 § 1 p.p.s.a. nakłada na stronę obowiązek złożenia wniosku w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przeszkody, stanowiącej przyczynę uchybienia terminowi. Ponadto, w oparciu o art. 87 § 4 p.p.s.a. strona powinna równocześnie z wnioskiem dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przesłanką merytoryczną przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności przed sądem jest brak winy w jego uchybieniu. Należy przez to rozumieć zachowanie należytej staranności w prowadzeniu sprawy, charakteryzującej osobę dbającą o własne interesy. Innymi słowy, podstawą przywrócenia terminu mogą być okoliczności o charakterze zewnętrznym i obiektywnym.
Należy również wskazać, że zgodnie z art. 175 § 1 i 3 p.p.s.a. skarga kasacyjna może być sporządzona tylko przez profesjonalnego pełnomocnika (adwokata, radcę prawnego).
Skarżący wystąpił o przyznanie mu prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu z zachowaniem terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Jako, że terminy rozpatrzenia wniosku o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu były okolicznościami niezależnymi od skarżącego, należy uznać, że dochował on należytej staranności w prowadzeniu sprawy, występując z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
Z powyższego wynika, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu liczy się od momentu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że mimo iż art. 87 § 1 p.p.s.a. zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, to uwzględnienia wymaga fakt, iż zgodnie z § 4 art. 87 wskazanej wyżej ustawy równocześnie z wnioskiem strona jest zobowiązana dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W konsekwencji uznaje się, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 czerwca 2006 r. sygn. akt I FZ 198/06, z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11, z dnia 27 czerwca 2012 r. sygn. akt II OZ 539/12, z dnia 19 lipca 2012 r. sygn. akt II OZ 612/12, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
W aktach sprawy brak dowodu doręczenia radcy prawnemu B. C. zawiadomienia o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu.
We wniosku o przywrócenie terminu natomiast pełnomocnik argumentował, że przyczyna ewentualnego uchybienia terminowi do złożenia skargi kasacyjnej ustała w chwili niezwłocznego, po ustanowieniu, zapoznania się pełnomocnika z urzędu z aktami sprawy, co miało miejsce w dniach 20 kwietnia 2015 r. oraz po spotkaniu się ze skarżącym w dniu 27 kwietnia 2015 r.
Twierdzenia wniosku można obalić jedynie przedstawiając przeciwdowód na okoliczność wyznaczenia pełnomocnikiem, ale takiego dowodu brak.
Stąd Sąd dał wiarę oświadczeniu pełnomocnika i na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a przywrócił skarżącemu termin do wniesienia skargi kasacyjnej.