Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku pełnomocnika skarżącej radcy pranego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi L. U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia : przywrócić termin do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. po rozpatrzeniu odwołania L. U. od decyzji wydanej z upoważnienia Burmistrza Z. przez Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. z dnia [...], Nr [...] w sprawie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku ze sprawowaniem opieki nad matką, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Decyzja organu II instancji została skarżącej doręczona w dniu 30 czerwca 2017r., czego potwierdzeniem jest zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach administracyjnych.
W dniu 12 lipca 2017r. skarżąca wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV SO/Wr 29/17.
Postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2017r. referendarz sądowy tut. Sądu umorzył prawo pomocy wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowił dla niej radcę prawnego z urzędu, którego miała wyznaczyć Okręgowa Izba Radców Prawnych we W.
W dniu 24 sierpnia 2017 r. radca prawny W. M. odebrał informację o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu.
W dniu 19 września 2017r. pełnomocnik skarżącej nadał w placówce pocztowej skargę na decyzję organu II instancji wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz załącznikami.
W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Z treści powołanych przepisów wynika, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym termin do dokonania przez stronę czynności, któremu uchybiła należy przywrócić, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
1. strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu;
2. wniosek ten zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu;
3. jednocześnie strona dokona czynności, dla której określony był termin;
4. we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W kontekście powyższego wskazać trzeba, że brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej, stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu.