Wiesław Jakubiec - referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. D.o przyznanie nieopłaconych w całości kosztów pomocy prawnej w sprawie ze skargi Z.R. na uchwałę Rady Miejskiej we W. z dnia .... w przedmiocie rozpatrzenia skargi Z.R. na Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy postanawia: 1. przyznać adwokatowi M. D. od Skarbu Państwa- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu opłatę za zastępstwo prawne w wysokości 221, 40 zł (dwieście dwadzieścia jeden i 40/100 złotych), w tym 23% VAT; 2. odmówić przyznania pozostałych wnioskowanych kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu.
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2011 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy m.in. w zakresie ustanowienia adwokata. Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej we W.na pełnomocnika skarżącego został wyznaczony w dniu 24 stycznia 2011 r. adwokat M.D..
Pełnomocnik wraz z opinią o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej pismem z dnia 10 lutego 2011 r. wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu według norm przepisanych. Zażądał również zwrotu wydatku w kwocie 17 zł od uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa wskazując w uzasadnieniu, że co prawda w związku ze zmianą art. 244 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi- zwanej dalej u.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) nie ma już konieczności fizycznie przedkładania pełnomocnictwa z podpisem strony, jednakże brak jest przepisu w ustawie o opłacie skarbowej zwalniającej od uiszczenia opłaty skarbowej. A zatem - według pełnomocnika- opłatę tę należało uiścić, to zaś stanowi wydatek pełnomocnika podlegający zwrotowi.
Mając na względzie przedstawione wyżej okoliczności Sąd uznał, że pełnomocnikowi należy przyznać opłatę za zastępstwo prawne w wysokości 221, 40 zł (kwota ta zawiera podatek VAT) wyliczoną stosownie do § 19 w zw. z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. "b" w zw. z pkt 1 lit. "c" oraz w zw. z § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) w zw. art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
Wniosek pełnomocnika skarżącego o przyznanie mu kosztów postępowania w zakresie przekraczającym ww. kwotę jest bezzasadny, a argumentacja zawarta w uzasadnieniu wniosku jest zupełnie nietrafna. Wbrew twierdzeniu pełnomocnika fakt, iż zgodnie z nowelizowanym przepisem art. 244 § 2 u.p.s.a. ustanowienie adwokata w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa jednoznacznie świadczy o tym, że po pierwsze- nie ma obowiązku udzielania pisemnie przez stronę pełnomocnictwa adwokatowi, a w konsekwencji - po drugie- nie ma obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Zgodnie bowiem z treścią art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz.1635 ze zm.) opłacie skarbowej podlega złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa. Oznacza to więc, że opłata skarbowa nie jest pobierana od każdego pełnomocnictwa, a jedynie od takiego, którego udzielenie zostało stwierdzone odpowiednim dokumentem. Z powyższego wynika, że w niniejszej sprawie pełnomocnik nie musiał uiszczać opłaty skarbowej, a zatem poniesiony przez niego wydatek na ww. opłatę nie można uznać za "niezbędny wydatek" podlegającym zwrotowi. W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 u.p.s.a., wyżej wskazanych przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 u.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.