Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie przyznania świadczeń rodzinnych postanawia: odmówić zawieszenia postępowania.
W dniu 5 marca 2014 r. wyznaczony z urzędu pełnomocnik skarżącej złożył w niniejszej sprawie wniosek o zawieszenie postępowania. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącej podniósł, że wnosi o zawieszenie postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. Podkreślił, że w dniu 17 lutego 2014 r. skarżąca otrzymała informację od Rzecznika Praw Obywatelskich, iż w dniu 16 grudnia 2013 r. Prokurator Generalny wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie rozbieżności w orzecznictwie w sytuacji analogicznej jak ta, która ma miejsce w rozważanej sprawie. W tym zakresie, jak wskazał pełnomocnik skarżącej, Naczelny Sąd Administracyjny prowadzi postępowanie pod sygnaturą akt I OPS 15/13.
Wniosek skarżącej przesłano Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu, celem ustosunkowania się do jego treści.
Do dnia dzisiejszego organ odwoławczy nie wystąpił z wnioskiem o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Art. 126 p.p.s.a. stanowi, że sąd może również zawiesić postępowanie na zgodny wniosek stron.
Przy czym, podkreślenia wymaga, że brak poparcia wniosku o zawieszenie postępowania przez jedną ze stron uniemożliwia sądowi wydanie postanowienia o zawieszeniu postępowania, chyba, że wskazane przez stronę wnioskującą powody przemawiające za zawieszeniem postępowania dają mu podstawę do działania z urzędu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 482/08, LEX nr 505352).
Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie poparło wniosku skarżącej o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie, gdyż "milczenie" organu odwoławczego należy utożsamiać z brakiem zgody na jego zawieszenie.
Sąd nie znalazł też podstaw do zawieszenia postępowania z urzędu. Uznał bowiem, że wątpliwości prawne przedstawione przez Prokuratora Generalnego do rozstrzygnięcia w drodze uchwały, tj. czy w sytuacji urodzenia więcej niż jednego dziecka podczas jednego porodu przysługuje jeden dodatek, o jakim mowa w art. 8 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, czy też dodatek taki przysługuje na każde dziecko, jest w stanie rozstrzygnąć samodzielnie. Tym bardziej, że Sąd z urzędu posiada informację, że w wyroku z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt I OSK 2692/12 (CBOSA), Naczelny Sąd Administracyjny w innej sprawie ze skargi M. W. zajął już stanowisko odnośnie wykładni kwestionowanych przepisów.
W tej sytuacji, wobec braku ziszczenia się przesłanki z powołanego na wstępie przepisu prawa, orzeczono jak w sentencji postanowienia.