Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. Z. o przywrócenie terminu do odbioru korespondencji w sprawie ze skargi Z. Z. na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o wskazanej treści postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.
Skarżący pismem z dna 23 maja 2016 r. złożył wniosek o przywrócenie terminu do odbioru korespondencji. W piśmie tym podał, że korespondencji nie odebrał, gdyż nie otrzymał żadnego awiza, a w dniu odbioru korespondencji odebrał inną korespondencję z placówki pocztowej. Po fakcie pracownik poczty poinformował go o nieodebranych przesyłkach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 718), dalej p.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
Z przepisu tego wynika, że instytucja uchybienia terminu dotyczy wyłącznie uchybienia terminu do podjęcia czynności procesowej przez stronę postępowania sądowego.
Natomiast w myśl art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4 tego przepisu).
W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu ( § 2 tego przepisu).
Zgodnie zaś z art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Zatem wniosek o przywrócenie terminu może dotyczyć wyłącznie przywrócenia terminu wynikającego z przepisu prawa do podjęcia czynności procesowej przez stronę, podlegającej rozpoznaniu przez sąd.
Natomiast skarżący złożył w niniejszej sprawie wniosek o przywrócenie terminu do odbioru korespondencji wysłanej przez sąd.
Wniosek ten nie dotyczy zatem czynności procesowej strony dokonywanej w postępowaniu sądowym. Potwierdza to również treść art. 87 § 4 p.p.s.a., z którego wynika, że to strona, a nie sąd, ma dokonać wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu, spóźnionej czynności procesowej.
Ponadto odbiór korespondencji, która została wysłana przez Sąd, czyli kwestię doręczania pism przez Sąd reguluje art. 65 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd dokonuje doręczeń przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529), przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione przez sąd osoby lub organy. W myśl § 2 tego przepisu do doręczania pism w postępowaniu sądowym przez operatora pocztowego, stosuje się tryb doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym, jeżeli przepisy tego rozdziału nie stanowią inaczej.
Doręczenie pism sądowych nastąpiło w niniejszej sprawie za pośrednictwem operatora pocztowego.
Termin do odbioru przesyłki sądowej wyznaczony przez operatora pocztowego nie jest terminem do dokonania czynności procesowej przez stronę w postępowaniu sądowym, o którym mowa w art. 85 i art. 87 § 1 p.p.s.a., i w związku z tym nie podlega przywróceniu przez sąd.
Z tych względów wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do odbioru korespondencji należało uznać za niedopuszczalny i podlegający odrzuceniu przez sąd na podstawie art. 88 p.p.s.a.
W tej sytuacji Sąd, na podstawie art. 88 w związku z art. 85 i art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.