Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków po rozpoznaniu w dniu 31 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. K. w przedmiocie odmowy zwolnienia z opłaty sądowej w sprawie ze skargi na przewlekłość postępowania przed sądem okręgowym postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 14 października 2013 r. E. K., dalej skarżący, wniósł, bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, skargę - wniosek "o zajęcie stanowiska" w przedmiocie bezzasadnej odmowy zwolnienia z opłaty sądowej w sprawie ze skargi na przewlekłość postępowania. W uzasadnieniu podał, że złożył do Sądu Apelacyjnego skargę na przewlekłość postępowania przed Sądem Okręgowym I Wydział Cywilny. Wraz ze skargą złożył również wniosek o umorzenie kosztów sądowych związanych z tą sprawą. Podał, że Sąd Apelacyjny pismem z dnia 8 października 2013 r., powołując się na postanowienie z dnia [...] października 2013 r. sygn. akt [...], powiadomił go, że wniosek o zwolnienie z opłaty oddalił, nie podając żadnego uzasadnienia. Wniósł zatem o uchylenie wskazanego postanowienia Sądu Apelacyjnego i wydanie orzeczenia w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej (...), przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
W myśl art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwana dalej p.p.s.a., sądy administracyjne powołane są do rozpoznawania spraw sądowo-administracyjnych. Z kolei w myśl art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Z powyższych przepisów wynika, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach ściśle przez ustawę określonych. Wskazać należy, że sądy administracyjne nie są powołane do rozpoznawania spraw innych niż sądowo-administracyjne, w szczególności do rozpoznawania spraw, których rozpoznanie należy do właściwości sądów powszechnych.
W niniejszej sprawie skarżący złożył pismo, w którym wniósł o uchylenie postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia [...] października 2013 r. sygn. akt [...] wydanego po rozpoznaniu wniosku skarżącego o zwolnienie z opłaty sądowej w sprawie ze skargi na przewlekłość postępowania przed Sądem Okręgowym I Wydział Cywilny.
Zauważyć należy, że Sąd Apelacyjny, jako sąd powszechny, jest organem wymiaru sprawiedliwości, a nie organem administracji publicznej, który wydaje decyzje, postanowienia, bądź inne akty z zakresu administracji publicznej. Jego działalność nie podlega więc kontroli sądów administracyjnych. Skarżący nie ma zatem podstaw prawnych, aby oczekiwać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyda orzeczenie, w którym dokona kontroli postępowania toczącego się przed Sądem Apelacyjnym. Takie rozstrzygnięcie stanowiłoby niedopuszczalną ingerencję sądu administracyjnego w działalność sądu powszechnego.
Mając na uwadze powyższe rozważania stwierdzić należy, że wniesiona w niniejszej sprawie skarga nie podlega kognicji sądu administracyjnego.
W tej sytuacji skarga, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., co orzeczono w sentencji postanowienia.