Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Dyrektora Powiatowego Domu Pomocy Społecznej w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie ustalenia odpłatności za pobyt w Powiatowym Domu Pomocy Społecznej postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
W rozpoznawanej sprawie Dyrektor Powiatowego Domu Pomocy Społecznej w O., pismem z dnia 23 marca 2009 r. cofnął skargę wniesioną w dniu 20 stycznia 2009 r. (data wpływu) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie ustalenia odpłatności za pobyt w Powiatowym Domu Pomocy Społecznej.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że został powiadomiony przez organy nadzorujące działalność domów pomocy społecznej, iż w kwestii zasad ustalenia i podwyższenia odpłatności za pobyt w domach pomocy społecznej obowiązuje aktualnie odmienna interpretacja przepisu art. 152 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r., nr 115, poz. 728) niż wykładnia przyjęta przez stronę skarżącą w odwołaniu od decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w O. Ś. z dnia [...]. Zdaniem organów nadzorujących domy pomocy społecznej organ I instancji prawidłowo określił odpłatność mieszkanki za pobyt w domu pomocy społecznej. W tej sytuacji uznano odwołanie od decyzji organu I instancji jak i skargę na decyzję organu odwoławczego za bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 , poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. stanowi, iż skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie wiąże sąd, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Czynność procesową skarżącego - w świetle materiału sprawy - należy uznać za dopuszczalną i skuteczną. Postępowanie sądowe stało się zatem w tej sprawie bezprzedmiotowe. W konsekwencji na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postępowanie wszczęte wniesieniem skargi podlegało umorzeniu.