Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku T. A. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego postanawia: odrzucić wniosek.
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę T. A. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.
Powyższe postanowienie wraz z uzasadnieniem zostało doręczone skarżącemu w dniu 4 marca 2016 r. Jednocześnie pouczono skarżącego o przysługującym mu prawie złożenia zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.
W dniu 16 marca 2016 r. skarżący złożył zażalenie na opisane wyżej postanowienie, w którym zawarł wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżący wskazał, że w okresie od dnia 6 marca 2014 r. do 11 marca 2014 r. przebywał w szpitalu, później na długotrwałym zwolnieniu lekarskim trwającym do dnia 6 kwietnia 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu, jako spóźniony, podlegał odrzuceniu.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej, w skrócie, p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Z kolei w myśl art. 83 § 1 i 2 p.p.s.a., terminy oblicza się według przepisów prawa cywilnego, z zastrzeżeniem, że jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. Wedle zaś art. 111 kodeksu cywilnego termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia. Jednakże, gdy początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Z akt sprawy wynika, iż skarżący informację o uchybieniu terminowi do wniesienia skargi uzyskał w dniu doręczenia jemu postanowienia Sądu z dnia 19 lutego 2016 r., tj. w dniu 4 marca 2016 r., odrzucającego tę skargę. Zdaniem Sądu treść wyżej wskazanego orzeczenia sądowego pozwalała na uświadomienie faktu wniesienia skargi z uchybieniem ustawowego terminu. Dzień doręczenia tego postanowienia należy zatem przyjąć za moment ustania przyczyny tego uchybienia, którym było przekonanie strony o terminowym dokonaniu czynności procesowej. W konsekwencji siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi rozpoczynał bieg w dniu 4 marca 2016 r. i kończył się z upływem dnia 11 marca 2016 r. Tymczasem wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skarżący złożył dopiero w dniu 16 marca 2016 r., a zatem z przekroczeniem ustawowego terminu.
Stosownie do treści art. 88 zdanie 1 p.p.s.a., spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu nie-jawnym.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny, orzekł, jak w sentencji postanowienia.