Warunkami skuteczności takiego wniosku jest zaś: złożenie go w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, spowodowanie dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego, równoczesne ze złożeniem wniosku dokonanie uchybionej czynności oraz uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i § 2 oraz art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a.). Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie, co oznacza, że brak jednej z nich skutkować musi odmową przywrócenia terminu.
Zważyć nadto należy, że przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy strona w sposób przekonujący uzasadni brak swojej winy (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek; Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005 r., s. 219).
W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że wyrok oddalający skargę w niniejszej sprawie zapadł w dniu 14 maja 2013 r., co oznacza, że złożony w dniu 16 sierpnia 2013 r. wniosek o sporządzenie jego uzasadnienia był spóźniony. Mimo, że wobec brzmienia art.art. 140 § 2 i 141 § 2 p.p.s.a., z uwagi na doręczenie odpisu sentencji wyroku skarżącemu pozbawionemu wolności w dniu 22 maja 2013 r., termin do zgłoszenia tego wniosku upływał w dniu 29 maja 2013 r.
Kolejną kwestią jest ustalenie, czy wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności (zgłoszenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku i jego doręczenie), z jednoczesnym dokonaniem tej czynności został złożony w ustawowym terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu. Sąd uznał, że skoro informację o ustanowieniu pełnomocnikiem w sprawie adwokat M. S.-P. otrzymała w dniu 9 sierpnia 2013 r., a z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia wystąpiła w dniu 16 sierpnia 2012 r., dochowany został siedmiodniowy termin, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.
W ocenie Sądu pełnomocnik skarżącego w sposób oczywisty wykazała też brak winy w uchybieniu terminu. Niewątpliwie procedura ustanawiania adwokata w trybie prawa pomocy została zakończona już po upływie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku i jego doręczenie, a zatem dochowanie tego terminu było z przyczyn niezawinionych przez skarżącego niemożliwe. Nie można bowiem obciążyć skarżącego negatywnymi skutkami uchybienia terminu w sytuacji, gdy w ustawowym terminie do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku wystąpił o przyznanie pomocy prawnej w postaci fachowego pełnomocnika. W tych okolicznościach bowiem skarżący mógł oczekiwać, że stosowne czynności w sprawie będą podejmowane przez pełnomocnika po jego wyznaczeniu przez Sąd.
Z tych względów, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.