Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 13 stycznia 2014 r., złożonym za pośrednictwem SKO w W. w dniu 14 stycznia 2014 r., H. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję SKO w W. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] uchylającą po wznowieniu postępowania decyzję organu I instancji w przedmiocie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z opieką nad matką. W jej treści został zawarty wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W skardze i wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia podniosła, że w dniu 20 czerwca 2013 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Prezydenta W. w sprawie cofnięcia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad matką. Nie wiedziała, że Sąd rozpatrując powyższą skargę, nie dysponował innymi dokumentami, a w szczególności dalszymi decyzjami w sprawie i dlatego nie wniosła skargi od decyzji SKO w W. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...].
Skarżąca stwierdziła, że dowiedziała się o konieczności wniesienia skargi z uzasadnienia sprawy o sygn. akt IV SA/Wr 541/13.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Dokonywanie czynności przez stronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym ograniczone jest w przeważającej części terminami procesowymi. Mają one służyć m.in. zdyscyplinowaniu, zdynamizowaniu postępowania, jak również potrzebie rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym czasie i stabilizacji już podjętego rozstrzygnięcia. Uchybienie terminu wywołuje skutek prawny w płaszczyźnie procesowej, prowadząc do bezskuteczności podjętej czynności, o czym wyraźnie mówi art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a.
Od negatywnych skutków uchybienia terminowi strona może bronić się wyłącznie poprzez złożenie wniosku o przywrócenie terminu. Na podstawie dyspozycji przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a. sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Z przytoczonego przepisu wynika, że sąd postanawia o przywróceniu terminu, jeżeli strona wykaże, że w okresie, w którym powinna dokonać czynności w postępowaniu sądowym, nie dokonała jej bez swojej winy.
Przesłanki przywrócenia terminu, wynikające z art. 87 p.p.s.a., to uprawdopodobnienie przez osobę zainteresowaną braku swojej winy, wniesienie wniosku o przywrócenie terminu, dochowanie terminu do wniesienia takiego wniosku i dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony termin. Przywrócenie terminu uwarunkowane jest wystąpieniem łącznie wymienionych przesłanek.
W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że będąca przedmiotem skargi decyzja doręczona została na adres skarżącej w dniu 29 lipca 2013 r. Odbiór przesyłki skarżąca pokwitowała osobiście. Zawierała ona również prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie jej zaskarżenia do sądu administracyjnego.
Skarga została złożona osobiście przez skarżącą w SKO w W. w dniu 14 stycznia 2014 r. Tymczasem termin do wniesienia skargi upływał w dniu 29 sierpnia 2013 r., co oznacza, że skarga jest spóźniona.