Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w B. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w kwestii wniosku organu administracji o sporządzenie uzasadnienia wyroku p o s t a n a w i a: odmówić sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, wyrokiem z dnia 1 grudnia 2016 r. oddalił skargę S.Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w B. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Orzeczenie zostało wydane w trybie uproszczonym.
Korespondencja zawierająca odpis sentencji wyżej wymienionego wyroku wraz z pouczeniem została doręczona organowi administracji w dniu 12 grudnia 2016 r.
W dniu 21 grudnia 2016 r. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w K. nadał, za pośrednictwem poczty, wniosek Dyrektora Aresztu Śledczego w B. o doręczenie powyższego wyroku z uzasadnieniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku.
W przedmiotowej sprawie wyrok wydano w trybie uproszczonym w dniu 1 grudnia 2016 r. Odpis sentencji tego orzeczenia wraz z pouczeniem w szczególności o treści art. 141 § 2 P.p.s.a., doręczono organowi administracji w dniu 12 grudnia 2016 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy (k. 146). Natomiast organ administracji wystąpił z wnioskiem o uzasadnienie powyższego wyroku dopiero w piśmie nadanym w dniu 21 grudnia 2016 r.
Wobec tego wniosek organu administracji o uzasadnienie wyroku jest spóźniony i dlatego odmówiono sporządzenia uzasadnienia wyżej wymienionego orzeczenia.
W związku z powyższym na mocy art. 141 § 2 i § 3 P.p.s.a., należało orzec, jak w sentencji.