Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w przedmiocie przedłożenia propozycji służby
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na w dniu 5 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w przedmiocie przedłożenia propozycji służby postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie przez A. W. (dalej: "skarżąca") jest bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach. (dalej: DIAS) wyrażająca się w braku złożenia propozycji służby w Służbie Celno - Skarbowej w Krajowej Administracji Skarbowej. Skarżąca wskazała, że w dniu [...] r. otrzymała propozycję zatrudnienia w Izbie Administracji Skarbowej w Katowicach, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony jako kontroler skarbowy w służbie cywilnej w R., którą przyjęła. W dniu 23 maja 2017 r. sporządziła i złożyła do DIAS wezwanie do przedstawienia propozycji służby. Następnie otrzymała odpowiedź, w której DIAS odmówił jej wydania decyzji w przedmiocie propozycji służby (pismo z dnia [...]r.). W dalszej kolejności skarżąca w dniu 28 lipca 2017 r. złożyła zażalenie na bezczynność DIAS i niezałatwienie sprawy w terminie do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

W uzasadnieniu wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skardze na bezczynność DIAS domagała się realizacji ustawowego obowiązku i przedstawienia jej propozycji służby, na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 16 listopada 2016 r. (Dz. U. poz. 1948, dalej w skrócie: "ustawa wprowadzająca"). Wnioskowała o stwierdzenie istnienia bezczynności DIAS w związku z faktem braku przedstawienia jej propozycji służby oraz zobowiązanie do zaprzestania bezczynności i niezwłocznego złożenia propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej, z uwzględnieniem posiadanych kwalifikacji, przebiegu służby oraz dotychczasowego miejsca zamieszkania. Zauważyła, że DIAS miał do dnia 31 maja 2017 r. prawny obowiązek wręczenia jej propozycji służby, na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy wprowadzającej, a nie dokonując tego naruszył:

- art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.),

- rekomendację nr R (80) 2 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 11 marca 1980 r. dotyczącą wykonywania dyskrecjonalnych kompetencji administracji, wskazującej na konieczność poddania bezczynności organu stosownej kontroli,

- Europejski Kodeks Dobrej Administracji przyjęty przez Parlament Europejski w dniu 6 września 2001 r., który w art. 17 formułuje zasadę terminowego podejmowania rozstrzygnięć przez organy administracji,

- art. 41 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, przyjętej 7 grudnia 2000 r. w Nicei (Dz. Urz. UE z 2007 r.), który wskazany jest jako przykład standardów europejskich. Zdaniem skarżącej, z treści art. 165 ust. 3 ustawy wprowadzającej wynika, że organ powinien złożyć wszystkim pracownikom propozycje pracy, a wszystkim funkcjonariuszom propozycje służby, co wynika również z treści art. 36 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 6 ustawy wprowadzającej. Powołała się na długoletni i nienaganny okres swojej służby, posiadane uprawnienia i doświadczenie zawodowe oraz nierówne traktowanie osób, które w takiej samej sytuacji prawnej otrzymały propozycję pracy lub służby oraz nie otrzymały żadnej propozycji.

Strona 1/9