Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek, , , po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.S. na bezczynność Rady Powiatu w K. w przedmiocie rozpoznania skargi na Starostę [...] postanawia: odrzucić skargę.
Pismem procesowym z dnia [...] M. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Rady Powiatu w K. w rozpatrzeniu jego skargi z dnia [...] na działanie Starosty K. Jako podstawę skargi skarżący wskazał art. 237 k.p.a. Z uzasadnienia skargi wynika, iż pomimo pisma skarżącego skierowanego do Wojewody [...] na bezczynność Rady Powiatu oraz zawartego w odpowiedzi Wojewody zapewnienia Przewodniczącego Rady Powiatu, że skarga na działanie Starosty [...] zostanie rozpatrzona na najbliższej sesji, która odbędzie się w [...] do jej rozpatrzenia nie doszło, co więcej skarga nie była ujęta w porządku obrad sesji. Nie doszło również do przygotowania przez komisję rewizyjną projektu uchwały, gdyż komisja ta nie otrzymała stosownych materiałów.
W odpowiedzi na skargę postulowano jej oddalenie. W uzasadnieniu opisano tok postępowania w sprawie skargi na działanie Starosty [...] z dnia [...]. Zaznaczono, że ostatecznie skarga ta została rozpatrzona przez Radę Powiatu na sesji w dniu [...]., o czym skarżący został poinformowany poprzez doręczenie mu uchwały Nr [...] podjętej w przedmiotowej kwestii wraz ze stanowiskiem Rady.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zakres kontroli działalności administracji publicznej został określony w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269). W myśl tego przepisu sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Natomiast zakres przedmiotowy tej kontroli określa art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej w skrócie P.p.s.a., zgodnie z którym kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie;
4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty jednostek samorządu terytorialnego i ich związków inne niż określone w pkt. 5 podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8. bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Ponadto, sądy administracyjne orzekają w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach. Skarga na bezczynność przysługuje zatem w sytuacji, w której organ zobligowany jest do wydania aktu lub podjęcia czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a ww. ustawy i pomimo ciążącego na nim obowiązku pozostaje w zwłoce.