Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik, , , po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.M. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. w przedmiocie przyznania pomocy społecznej w kwestii wniosku pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać adwokatowi W.G. kwotę 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy) obejmującą podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu
Postanowieniem z dnia 2 czerwca 2010r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach przyznał M.M. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Na tej podstawie Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła dla skarżącego pełnomocnika w osobie adwokata W.G., który reprezentował stronę w postępowaniu przed sądem I instancji.
Postanowieniem z dnia 13 września 2010r. Sąd odrzucił skargę.
Pismem z dnia 3 grudnia 2010r. pełnomocnik strony skarżącej wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając jednocześnie, że koszty te nie zostały w całości ani w części pokryte.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. wyznaczony adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 P.p.s.a. w związku z faktycznym udzielaniem pomocy prawnej.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348), zwane dalej rozporządzeniem.
Stosownie do regulacji § 19 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
W myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji 240 zł.
Mając na uwadze powyższe uregulowania Sąd przyznał adwokatowi W. G. za reprezentowanie strony w postępowaniu przed sądem I instancji wynagrodzenie w wysokości 240 zł, a więc w stawce minimalnej, którą zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia należało powiększyć o 22 % podatku VAT.
W tym stanie rzeczy, należało orzec jak w sentencji postanowienia.