Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.N. na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w W. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia 1. odmówić zawieszenia postępowania, 2. odrzucić skargę
L.N. wniosła skargę na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w W. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego opisując przebieg postępowania w sprawie.
Mając na uwadze fakt, iż z odpowiedzi na skargę wynikało, iż skarżąca przed wniesieniem skargi nie wyczerpała trybu zaskarżenia, pismem z dnia 4 lutego 2015r. wezwano skarżącą za pośrednictwem pełnomocnika do podania informacji, czy przed złożeniem skargi składała w trybie art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013r. poz. 267 - dalej k.p.a.), zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia.
Wykonując wezwanie Sądu, skarżąca pismem z dnia 19 lutego 2015r. poinformowała, że przed wniesieniem skargi nie składała zażalenia do organu wyższego stopnia. Skarżąca wniosła również o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego wskazując na swój zły stan zdrowia oraz okoliczność złożenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie. Do wniosku skarżąca załączyła kopię zażalenia z dnia 16 lutego 2015r. złożonego w trybie art. 37 §1 k.p.a. oraz kopię dokumentacji medycznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Merytoryczne rozpatrzenie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. Stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do odrzucenia skargi.
Przedmiotowa skarga nie spełnia wymogu o którym mowa w art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.). Przepis ten stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
W przypadku skargi na bezczynność (przewlekłość) zastosowanie ma art. 37 § 1 k.p.a., który stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W świetle tych unormowań skuteczne wniesienie skargi na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w W. w sprawie przyznania dodatku mieszkaniowego wymagało uprzedniego zażalenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., który jest organem wyższego stopnia. W tym miejscu należy wskazać, iż zażalenie w trybie art. 37 §1 k.p.a. może być dokonane w każdym czasie, z tym jednak zastrzeżeniem, iż powinno to być dokonane przed wniesieniem skargi do sądu.
W rozpatrywanym przypadku skarżąca nie dochowała tego wymogu przed wniesieniem niniejszej skargi, co sama potwierdziła w piśmie z dnia 19 lutego 2015r. Niewykorzystanie przez stronę dostępnych środków zaskarżenia powoduje, iż złożona do sądu administracyjnego skarga jest niedopuszczalna, co skutkuje jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Z tych też względów należało orzec jak w pkt 2 sentencji postanowienia.
Odnosząc się do wniosku strony skarżącej o zawieszenie postępowania, stwierdzić należało, że nie zasługiwał on na uwzględnienie. Przez zagadnienie wstępne (kwestię prejudycjalną) uzasadniającą zawieszenie postępowania należy bowiem rozumieć przeszkodę powstającą lub ujawniającą się w toku postępowania sądowego, której usunięcie jest istotne z punktu widzenia możliwości prawidłowej realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego i ma bezpośredni wpływ na jego wynik. Zagadnienia wstępnego nie stanowi jednak zagadnienie warunkujące wniesienie skargi, którego spełnienie jest konieczne do skutecznego wniesienia samej skargi. Tym samym przesłanki do zawieszenia postępowania nie stanowi wszczęcie postępowania w trybie art. 37 k.p.a. na skutek zażalenia złożonego po wniesieniu skargi na bezczynność. Przesłanki do zawieszenia postępowania nie stanowi również zły stan zdrowi skarżącej. Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w pkt 1 sentencji postanowienia.