Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Tomasz Grossmann po rozpoznaniu w dniu 08 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia [...] o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] na bezczynność Burmistrza [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej p o s t a n a w i a odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi
Pismem z [...] kwietnia 2014 r. Stowarzyszenie [...] (dalej jako: "Stowarzyszenie") wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Burmistrza [...] (dalej jako: "Burmistrz") w udostępnianiu informacji publicznej.
Zarządzeniem z 19 maja 2014 r. Przewodniczący IV Wydziału tut. Sądu wezwał Skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi - w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi - poprzez złożenie dokumentu określającego umocowanie do reprezentowania strony skarżącej na dzień złożenia skargi, np. odpisu z KRS, statutu. W odpowiedzi Stowarzyszenie pismem procesowym z 29 maja 2014 r. poinformowało, że jest stowarzyszeniem zwykłym, przedkładając w załączeniu zaświadczenie ze Starostwa Powiatowego we [...] potwierdzające fakt istnienia tego stowarzyszenia zwykłego oraz wskazujące K. O. jako przedstawiciela reprezentującego Stowarzyszenie, a także regulamin Stowarzyszenia (k. 1, 22-25).
Zarządzeniem z 06 czerwca 2014 r. Sąd wezwał przedstawiciela Stowarzyszenia do usunięcia braku formalnego skargi, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez złożenie do akt sprawy zaświadczenia dotyczącego istnienia Stowarzyszenia oraz reprezentanta Stowarzyszenia, z aktualną datą wystawienia. Sąd wyjaśnił, że przedłożone do akt zaświadczenie zostało wystawione 9,5 miesiąca wcześniej, a w § 12 regulaminu Stowarzyszenia określono kadencyjność przedstawiciela Stowarzyszenia (k. 28). Wezwanie doręczono w dniu 12 czerwca 2014 r. (k. 30). W zakreślonym terminie przedstawiciel Stowarzyszenia wyjaśnił, że przedłożone do akt zaświadczenie jest zaświadczeniem aktualnym; Stowarzyszenie zostało utworzone 24 czerwca 2013 r. i kadencja przedstawiciela nie zakończyła się (k. 32-35).
Pismem z 30 czerwca 2014 r. (data stempla pocztowego; k. 41) przedstawiciel Stowarzyszenia zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnego skargi, załączając aktualne zaświadczenie wystawione przez Starostę Powiatowego we [...] (k. 38-40).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Wniosek podlega odrzuceniu, bowiem, w ocenie Sądu, Stowarzyszenie nie uchybiło terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Zgodnie z art. 86 § 1 zdanie 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Warunkiem skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest łączne spełnienie przesłanek określonych w art. 86 i art. 87 p.p.s.a. Chodzi o uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu, spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony, dochowanie terminu do wniesienia wniosku i dopełnienie uchybionej czynności.
Z kolei stosownie do art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Przez "niedopuszczalny" wniosek o przywrócenie terminu należy rozumieć m.in. złożenie omawianego wniosku w przypadku, gdy strona nie uchybiła terminowi - wnioskowanie a contrario z art. 86 § 1 ab initio p.p.s.a. (zob. uchwała NSA z 08.12.2009 r., II GPS 5/09; ONSAiWSA 2010, nr 3, poz.40).
Sąd stwierdza, że w niniejszej sprawie ostatecznie brak było podstaw do oceny, że doszło do uchybienia terminu do uzupełnienia skargi. Sąd bowiem uznał - na podstawie wyjaśnień zawartych w piśmie procesowym Stowarzyszenia z 13 czerwca 2014 r. mówiących o tym, że Stowarzyszenie zostało utworzone 24 czerwca 2013 r. i kadencja przedstawiciela Stowarzyszenia nie zakończyła się - że zaświadczenie przedłożone przy piśmie procesowym z 29 maja 2014 r. było zaświadczeniem nadal aktualnym, a więc że już wówczas, czyli w zakreślonym terminie, wszystkie braki formalne skargi zostały uzupełnione. W konsekwencji sprawie mógł zostać nadany dalszy bieg.
W związku z powyższym Sąd, działając na podstawie art. 88 p.p.s.a., postanowił wniosek o przywrócenie terminu odrzucić, jako niedopuszczalny wobec braku uchybienia terminu.