Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA - Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia J. H. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 r. wzywające do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych postanawia odrzucić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zarządzeniem z 27 lutego 2013 r. wezwał J. H. do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie dodatkowych dokumentów źródłowych celem oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawcy.
Powyższe wezwanie doręczone zostało skarżącemu w dniu 15 marca 2013 r.
Na przedmiotowe zarządzenie, skarżący w dniu 22 marca 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) wniósł zażalenie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - dalej w skrócie: "P.p.s.a.", zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie. Innymi słowy - jeżeli ustawa przewiduje wydanie postanowienia czy zarządzenia i jednocześnie nie stanowi, że na takie postanowienie lub zarządzenie przysługuje prawo wniesienia zażalenia, to wniesienie tego środka odwoławczego jest niedopuszczalne (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2004 r., sygn. akt FSK 242/04, niepubl., dostępne na stronie Centralnej Bazy Orzeczeń i Informacji o Sprawach https://cbois.nsa.gov.pl).
W przedmiotowej sprawie skarżący J. H. wniósł zażalenie na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie z dnia 27 lutego 2013 r. wzywające do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zarządzenie tego rodzaju, będące w istocie zarządzeniem wzywającym do wykonania obowiązku określonego w tym niezaskarżalnym zarządzeniu wzywającym do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy nie zostało wymienione w przepisach jako podlegające zaskarżeniu. Tego rodzaju zarządzenie nie mieści się też w kategorii zarządzeń, o których mowa w art. 259 § 1 P.p.s.a., nie jest więc zaskarżalne na podstawie art. 260 P.p.s.a. W żadnym miejscu ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie przewiduje możliwości zaskarżenia takiego zarządzenia. Wobec powyższego zażalenie na zarządzenie z dnia 27 lutego 2013 r. należało uznać za niedopuszczalne.
Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a.