Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Groński Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha (spr.) sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 8 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. K. i S. S. o wyłączenie sędzi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Agnieszki Wójcik od rozpoznania sprawy w sprawie ze skargi L. K. i S. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania odwoławczego przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju postanawia: oddalić wniosek.
Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w dniu 3 października 2014 r. skarżący L. K. i S. S. zgłosili do protokołu rozprawy wniosek o wyłączenie od rozpoznawania sprawy sędzi Agnieszki Wójcik, która orzekała w sprawie o sygn. akt IV SA/Wa 270/14 ze skargi na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] listopada 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Sędzia jest wyłączony od udziału w sprawie z mocy samej ustawy w sprawach określonych w art. 18 § 1 - 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Niezależnie od przyczyn wymienionych w powołanym wyżej przepisie, stosownie do treści art. 19 tej ustawy, sąd wyłącza sędziego na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego. Zgodnie z art. 20 § 1 powołanej ustawy wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia.
Z treści powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że ustawodawca wyróżnia dwie grupy przyczyn wyłączenia sędziego od udziału w sprawie. Pierwsza grupa, to tzw. bezwzględne przyczyny wyłączenia, przesądzające o tym, że sędzia jest wyłączony od orzekania w sprawie, na której tle przyczyny te się ujawniły. Katalog tych przesłanek sformułowany jest w sposób enumeratywny, a wyłączenie sędziego następuje z mocy samego prawa, bez udziału sądu w formie orzeczenia o wyłączeniu. Wobec tego, że wyłączenie sędziego na podstawie art. 18 powyższej ustawy następuje ex lege, to o zaistnieniu bezwzględnych przesłanek wyłączenia sędziego nie może rozstrzygać postanowienie sądu rozpoznającego wniosek o wyłączenie. Niedopuszczalne jest bowiem, aby orzeczenie sądu rozstrzygało, czy skutek ziszczenia się przesłanki z art. 18 powołanej ustawy w postaci wyłączenia sędziego z mocy prawa zaistniał, czy nie.
Mając powyższe na uwadze, w pierwszej kolejności należy wskazać, że wprawdzie skarżący nie powołali żadnego przepisu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, na podstawie którego wnioskują o wyłączenie sędziego, jednak z uwagi na podnoszoną okoliczność orzekania przez sędzię A. W. w sprawie IV SA/Wa 270/14, w której skarżącymi są L. K. i S. S., zarzut ten może być badany pod kątem ewentualnego spełnienia przesłanki wyłączenia sędziego wymienionej w art. 18 § 1 pkt 6a powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie. Celem tego przepisu jest wyłączenie możliwości orzekania przez sędziego dwukrotnie w tej samej sprawie pod względem merytorycznym, a więc dokonywania przez sędziego dwukrotnie merytorycznej oceny zaskarżonej decyzji albo postanowienia wydanych najpierw w trybie zwykłym postępowania administracyjnego, a następnie rozpatrywania skargi na decyzję czy postanowienie wydane w postępowaniu nadzwyczajnym, dotyczące wznowienia, stwierdzenia nieważności, zmiany bądź uchylenia rozstrzygnięć już wcześniej będących przedmiotem oceny sądu administracyjnego dokonywanej przez tego sędziego.