Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Protokolant spec. Dominik Niewirowski, po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi T. S. na bezczynność Starosty O. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] maja 2012 r. w sprawie wszczęcia postępowania w związku z uciążliwą działalnością prowadzoną na działce nr [...] obręb [...] w O. p o s t a n a w i a odrzucić skargę
T. S. pismem z 23 kwietnia 2013 r., które wpłynęło do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej SKO), 25 kwietnia 2013 r., wniósł zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania i niezałatwienie sprawy w terminie. SKO, działając na podstawie art. 231 i 227 K.p.a., przekazał pismo do rozpoznania Radzie Powiatu O., która je odebrała 12 lipca 2013 r. (data prezentaty). Następnie 13 maja 2013 r. (data wpływu do Powiatu O.) T. S. wniósł skargę na bezczynność Starosty O. w związku z niewydaniem w ustawowym terminie rozstrzygnięcia w sprawie z wniosku skarżącego o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie uciążliwości prowadzonej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Wyższej Szkoły [...] tj. hałas panujący na działce nr. [...] obręb [...] położonej przy ulicy [...] w O.
W uzasadnieniu skargi Skarżący wskazał, że organ nie rozpoznał zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie, co pozwoliło mu na skuteczne wniesienie skargi na bezczynność Starosty O.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a, skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Z przepisów tych wynika więc, że możliwość wniesienia skargi do WSA jest zależna od wyczerpania stosownych środków zaskarżenia.
W przypadku skargi na bezczynność organu, wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wniesienie środka przewidzianego w art. 37 § 1 K.p.a. Zgodnie z tym przepisem, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 K.p.a. lub ustalonym w myśl art. 36 K.p.a. stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W niniejszej sprawie, jak to wynika z toku postępowania administracyjnego, Starosta O. jest organem jednostki samorządu terytorialnego orzekającym w pierwszej instancji, zatem organem nad nim wyższego stopnia jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. Wobec tego to do niego należało wnieść - przed wystąpieniem ze skargą do Sądu - zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie. Ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Starosty, skarżący nie wyczerpał trybu przewidzianego w art. 37 § 1 kpa, gdyż w dniu 13 maja 2013 r. r. wniósł skargę bez zachowania wymogu formalnego w postaci złożenia zażalenia, ze stosownym wyprzedzeniem, do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zażalenie do SKO zostało przez skarżącego wniesione 25 kwietnia 2013 r. a skarga na przewlekłe postępowanie wpłynęła do organu 13 maja 2013 r. czyli po upływie 18 dni od daty wniesienia zażalenia.