Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś - Rosińska po rozpoznaniu w dniu 30 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. P. na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie wydania rozstrzygnięcia postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowe, II. zasądzić od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącego R. P. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Dnia [...] lipca 2010 r. (data stempla pocztowego) R. P. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P.H. "A." [...] wniósł skargę na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie wydania rozstrzygnięcia o którym mowa w art. 26 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 ze zm.), zwanej dalej "ustawą".
W odpowiedzi organ wniósł o oddalenie skargi wskazując, że wydał akt w odniesieniu do którego pozostawał w bezczynności, a mianowicie decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. Nr [...] nałożył na Skarżącego obowiązek zagospodarowania 21,54 Mg odpadów o kodzie [...] (kod [...]) poprzez przekazanie ich do instalacji odzysku posiadającej zezwolenie starosty na prowadzenie działalności w zakresie odzysku odpadów o kodzie [...]. Decyzja została doręczona Skarżącemu dnia [...] września 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a ppsa, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności. Zatem nakazanie wydania decyzji administracyjnej możliwe jest, gdy organ nie rozstrzygnął toczącej się przed nim sprawy. Celem skargi na bezczynność jest bowiem ostatecznie wydanie żądanego aktu, którego organ nie wydał pomimo istnienia prawnego obowiązku w tym zakresie. Z przytoczonego przepisu wynika więc, że ewentualne zobowiązanie organu do wydania decyzji nie jest możliwe, gdy organ decyzję taką wydał, choćby nawet naruszył przy tym terminy określone w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 tj. ze zm.), zwanej dalej "kpa", przewidziane dla załatwiania spraw.
Jak wynika z akt sprawy postanowieniem z dnia [...] lutego 2010 r. wydanym na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy Główny Inspektor Ochrony Środowiska wezwał Skarżącego, jako podmiot wysyłający odpady do zastosowania procedur określonych w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. U. UE. L. 06.190.1) poprzez zagospodarowanie odpadów na terenie kraju, określając termin realizacji zagospodarowania na 30 dni od daty otrzymania postanowienia. Postanowienie zostało doręczone R. P. dnia [...] lutego 2010 r. Obowiązany nie zastosował się do obowiązku określonego w/w postanowieniem, dlatego też organ winien wydać decyzję o której mowa w art. 26 ustawy. Decyzja taka została wydana jednakże dopiero po wniesieniu przez R. P. skargi na bezczynność organu w tym przedmiocie, a więc z uchybieniem terminów o jakich mowa w art. 35 § 3 kpa.
W tym stanie rzeczy rozpoznanie skargi stało się bezprzedmiotowe, albowiem w dacie wydania decyzji z dnia [...] sierpnia 2010 r. ustała bezczynność organu, gdyż wniosek Skarżącego o wydanie decyzji w trybie art. 26 ustawy został rozpoznany. W takim wypadku postępowanie sądowe w sprawie ze skargi na bezczynność organu winno ulec umorzeniu jako bezprzedmiotowe (vide uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08, Lex Nr 463487).
W ocenie Sądu, skoro w dniu wniesienia skargi organ pozostawał w bezczynności, a następnie w związku ze złożeniem skargi na bezczynność wydał wymagane rozstrzygnięcie, to tym samym uwzględnił skargę na bezczynność w trybie art. 54 § 3 ppsa. Przepis ten stanowi, że organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ppsa orzekł jak w pkt I sentencji postanowienia.
Orzekając w pkt II sentencji postanowienia Sąd miał na względzie, iż zgodnie z art. 201 § 1 ppsa w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 ppsa skarżącemu należy się od organu administracji publicznej, który w ramach autokontroli uwzględnił skargę, zwrot kosztów postępowania. Na podstawie tego przepisu w zw. z art. 205 § 1 powołanej ustawy zasądzono na rzecz Skarżącego koszty postępowania, na które składała się wpis sądowy od skargi w kwocie 100 zł.