Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 28.03.2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi O. F. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie wydania orzeczenia postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić skarżącej O. F. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi, 3. odmówić zasądzenia od Wojewody [...] na rzecz skarżącej O. F. zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. O. F., obywatelka [...], reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W dniu 9 lutego 2018 r. wpłynęło do Sądu pismo pełnomocnika skarżącej z dnia 4 lutego 2018 r. (k. 18 akt sądowych) zawierające oświadczenie o cofnięciu skargi, z uwagi na dokonanie przez organ czynności, jakiej domagała się skarżąca. Pełnomocnik podał, że w dniu 2 stycznia 2018 r. doręczono skarżącej postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku.
Ponadto pełnomocnik wniósł o zwrócenie skarżącej uiszczonego wpisu sądowego od skargi, a także zasądzenie od Wojewody [...] na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Przy piśmie z dnia 21 marca 2018 r. (k. 25 akt sądowych) wpłynęła do Sądu poświadczona za zgodność z oryginałem kopia postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Zgodnie z art. 60 p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W niniejszej sprawie nie wystąpiły przesłanki niedopuszczalności cofnięcia skargi określone w art. 60 p.p.s.a., zatem skarżąca cofnęła skargę skutecznie.
Odnosząc się do wniosku pełnomocnika skarżącej o zasądzenie od organu na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania sądowego, zauważyć należy, że stosownie do art. 201 § 1 p.p.s.a., zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a. Przepis ten stanowi, iż organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.
Jak wynika z akt sprawy, postanowienie Wojewody [...] z dnia [...]grudnia 2017 r. o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostało wydane na podstawie art. 59 § 1 w związku z art. 58 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257). A zatem, twierdzenie pełnomocnika skarżącej, że organ uwzględnił skargę w całości, nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy. Wydając postanowienie z dnia 13 grudnia 2017 r., organ nie działał bowiem w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a., lecz w trybie zwykłym. Tym samym, brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku pełnomocnika skarżącej o zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 60 p.p.s.a. oraz art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w pkt 1 i pkt 2 sentencji postanowienia.
O odmowie zasądzenia od organu na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania sądowego Sąd orzekł w pkt 3 sentencji postanowienia na podstawie art. 201 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 54 § 3 p.p.s.a.