Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gorzelni O. sp. z o.o. w G. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie nierozpoznania wniosku postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zasądzić na rzecz skarżącego od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi kwotę 100 (sto) złotych oraz kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększona o kwotę 52,80 (słownie: pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) stanowiącą 22% podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] września 2009 r., Gorzelnia O. sp. z o.o. w G., reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi polegającą na nierozpatrzeniu, w terminie określonym w art. 35 Kpa, sprawy dotyczącej stwierdzenia nieważności orzeczenia nr [...] Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z dnia [...] listopada 1951 r. w części dotyczącej przejęcia na własność Państwa przedsiębiorstwa "Gorzelnia O. sp. z o.o. w G.. W uzasadnieniu skargi podniesiono, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2005 r., sygn. akt IV SA 2623/03 uchylił decyzję Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia [...] października 1999 r. o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia nr [...] Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego. Jednak mimo upływu 4 lat od uprawomocnienia się tego wyroku Minister nie wydał w sprawie decyzji.
W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł o jej oddalenie, podnosząc, iż w dniu [...] października 2009 r. wydał decyzję nr [...], którą uchylił w całości decyzję z dnia [...] października 1999 r. i orzekł, iż została ona wydana z naruszeniem prawa, lecz z uwagi na fakt, iż nastąpiły nieodwracalne skutki prawne nie stwierdził nieważności orzeczenia nr [...] Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z dnia [...] listopada 1951 r. w części dotyczącej przejęcia na własność Państwa przedsiębiorstwa "Gorzelnia O. sp. z o.o. w G.’ oraz poprzedzającego je zarządzenia Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z dnia [...] lipca 1951 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega umorzeniu.
Zgodnie z art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Jak wynika z akt sprawy Minister Rolnictwa i Rozwoju uwzględnił skargę na bezczynność w całości, co zresztą podkreślił w odpowiedzi na skargę. Uwzględnienie skargi polegało na wydaniu decyzji w dniu [...] października 2009 r., nr [...], którą merytorycznie rozstrzygnięto w sprawie. Decyzja ta została dołączona do akt sprawy przekazanych Sądowi.
W tej sytuacji, w rezultacie skorzystania przez organ z uprawnień samokontrolnych przewidzianych przez ustawodawcę w art. 54 § 3 cyt. ustawy, przestał istnieć przedmiot zaskarżenia. Skoro nie istnieje przedmiot zaskarżenia, to skarga stała się bezprzedmiotowa.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 54 § 3 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w punkcie 1 sentencji.
Orzekając w punkcie 2 postanowienia Sąd miał na względzie, iż zgodnie z art. 201 § 1 powołanej ustawy w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 cyt. ustawy skarżącemu należy się od organu administracji publicznej, który w ramach autokontroli uwzględnił skargę, zwrot kosztów postępowania. Na podstawie tego przepisu w zw. z art. 205 § 1 i 2 powołanej ustawy zasądzono na rzecz skarżącego koszty postępowania, na które składają się: wpis od skargi - 100 zł oraz wynagrodzenie dla radcy prawnego reprezentującego skarżącego - 240 zł powiększone o kwotę 52,80 zł stanowiącej 22% podatku VAT od tej kwoty. Wysokość tego wynagrodzenia ustalono zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 "c" rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.).