Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Karolina Kisielewicz - Malec po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi P. J. na bezczynność Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych w przedmiocie nierozpoznania wezwania do usunięcia naruszenia prawa postanawia: 1) ustanowić dla skarżącego adwokata, 2) odmówić skarżącemu zwolnienia od kosztów sądowych.
W dniu 23 stycznia 2014r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął formularz wniosku P. J. o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Z treści wniosku PPF oraz dokumentów nadesłanych przez skarżącego na wezwanie referendarza sądowego z 27 stycznia 2014r. wynika, że P. J. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną, synem, córką i wnuczką. Dzieci skarżącego (w wieku 22 i 35 lat) nie pracują, posiadają status osób bezrobotnych bez prawa do zasiłku. Skarżący pobiera emeryturę w wysokości 2740,43 zł. netto miesięcznie, natomiast jego żona - w wysokości 921,25 zł. netto miesięcznie. Zatem dochód jego gospodarstwa wynosi łącznie 4111, 68 zł. miesięcznie, co w przeliczeniu na jedną osobę wynosi ok. 820 zł. miesięcznie. Skarżący na utrzymanie mieszkania wydaje ok. 900 zł. miesięcznie, telefon i Internet- 250 zł. miesięcznie, lekarstwa - 150 zł. miesięcznie, środki sanitarne i kosmetyki - 180 zł. miesięcznie, koszty dojazdów - 300 zł. miesięcznie, odzież i obuwie - 300 zł., wyżywienie - ok. 1950 zł. miesięcznie. Wnioskodawca nie posiada oszczędności oraz przedmiotów wartościowych. Zamieszkuje w mieszkaniu o powierzchni 62 m2. Na rachunkach bankowych będących w posiadaniu członków jego rodziny, brak jest oszczędności
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2). Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, stosownie do art. 245 § 2 ww. ustawy.
Referendarz podkreśla, że opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin są odstępstwem od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, wynikającego z art. 84 Konstytucji RP. Dlatego też muszą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia.
Jednocześnie podkreślić trzeba, że prawo pomocy jako instytucja o charakterze wyjątkowym może mieć zastosowanie tylko wobec osób, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji materialnej, w szczególności wobec osób, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia, bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe. Powinno być udzielane przede wszystkim osobom szczególnie ubogim, nie posiadającym stałego dochodu oraz majątku. Dodać trzeba, że to strona wnioskująca o prawo pomocy musi wykazać, że jej sytuacja finansowa i dochodowa uprawnia ją do skorzystania z pomocy Państwa. Bez wpływu na rozpoznanie wniosku pozostaje chociażby sygnalizowane przez skarżącego przekonanie o zasadności skargi i słuszności jego stanowiska w sprawie.