Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] sp. o.o. z siedzibą w [...] na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postepowania przez Wojewodę [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić skarżącej [...] sp. o.o. z siedzibą w [...] kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi, 3. oddalić wniosek o zasądzenie od Wojewody [...] na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W piśmie z dnia 18 kwietnia 2018 r. [...] sp. o.o. z siedzibą w [...], reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postepowania przez Wojewodę [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę.
Dnia 6 czerwca 2018 r. skarżąca uiściła wpis od skargi w kwocie 100 zł.
W piśmie z dnia 6 czerwca 2018 r. pełnomocnik skarżącej złożył oświadczenie o cofnięciu powyższej skargi oraz wniósł o zasądzenie od organu kosztów zastępstwa procesowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 - zwaną dalej Psa) skarżący może cofnąć skargę, a cofnięciem tym sąd jest związany, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Po przeanalizowaniu akt sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne oraz skuteczne. Ponadto udzielone radcy prawnemu pełnomocnictwo z dnia 5 kwietnia 2018 r. nie wyłączało możliwości złożenia wniosku o cofnięcia skargi.
Mając to na względzie, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 w związku z art. 60 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w pkt 1 sentencji.
W pkt 2 orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 Ppsa.
Nie zasługuje na uwzględnienie wniosek o zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania sądowego. Prawo takie przysługuje stronie z mocy art. 201 § 1 Ppsa jedynie w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 Ppsa (tzn. w sytuacji uwzględnienia skargi przez organ w trybie tzw. autokontroli). Organ wówczas we własnym zakresie, uznając zawarte w skardze zarzuty za uzasadnione, uwzględnia ją w całości. W sytuacji, gdy organ uwzględnia skargę w trybie autokontroli sąd zazwyczaj wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 54 § 3 Ppsa - uznając, że postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Zauważyć jednak należy, że w sprawach dotyczących skarg na bezczynność czy przewlekłe prowadzenie postępowania przyjmuje się, że wydanie przez organ decyzji po wniesieniu do sądu skargi na bezczynność nie zwalnia wojewódzkiego sądu administracyjnego z obowiązku rozpoznania skargi wniesionej na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 Ppsa w zakresie orzekania w przedmiocie stwierdzenia czy organ dopuścił się bezczynności (art. 149 § 1 pkt 3 Ppsa) jak również czy bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz w zakresie wymierzenia organowi grzywny z tego tytułu - art. 149 § 1a, art. 149 § 2 Ppsa (por. wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. akt II OSK 1441/16). Nie można zatem było wprost przyjąć, że postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe.
Skoro w niniejszym postępowaniu Sąd uznał cofnięcie skargi za skuteczne, nie ma zatem podstaw do zastosowania art. 201 § 1 Ppsa. Przy umorzeniu postępowania na skutek cofnięcia skargi, niezależnie od przyczyny, która legła u podstaw takiej decyzji strony skarżącej, przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidują zwrotu kosztów postępowania, a jedynie zwrot wpisu od pisma cofniętego, o czym stanowi art. 232 § 1 pkt 2 Ppsa (por. postanowienie NSA z dnia 19 listopada 2014 r., sygn. akt I OZ 1028/14, niepubl.).
Z tego względu wniosek nie mógł zostać uwzględniony. Dlatego orzeczono jak w pkt 3 sentencji.