Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej H. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 sierpnia 2015 r. odrzucającego skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosków postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 11 sierpnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę H. M. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosków.
Odpis powyższego postanowienia z uzasadnieniem został doręczony skarżącej 7 września 2015 r. wraz z pouczeniem o dopuszczalności, sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej.
Skarżąca 6 października 2015 r. działając osobiście wniosła skargę kasacyjną od powyższego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 173 § 1 i § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", stronie od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Podkreślić należy, że sporządzenie skargi kasacyjnej obwarowane jest tzw. przymusem adwokacko - radcowskim. Stosownie do treści art. 175 § 1 p.p.s.a, podmiotem uprawnionym do sporządzenia skargi kasacyjnej jest adwokat lub radca prawny, a także - po myśli § 2 powołanego przepisu - inne wskazane ustawą osoby, czyli oprócz adwokata i radcy prawnego, również sędzia, prokurator, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem. Natomiast w myśl art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Wniesiona przez skarżącą H. M. skarga kasacyjna na postanowienie z 11 sierpnia 2015 r. nie spełnia wymogu tzw. przymusu adwokacko-radcowskiego. Skarżąca sporządziła skargę kasacyjną osobiście i składając ten środek zaskarżenia nie wykazała, że należy do podmiotów uprawnionych do jej sporządzenia.
Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdził, że skarga kasacyjna została sporządzona z naruszeniem art. 175 § 1 p.p.s.a. i z tych względów, działając na podstawie art. 178 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.