Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu 25.07.2018 r. na posiedzeniu niejawnym skargi T. B. na bezczynność Ministra Środowiska w przedmiocie wyrażenia opinii w sprawie interpretacji przepisów postanawia - odrzucić skargę -
Główny Inspektor Ochrony Środowiska w odpowiedzi na interwencję T. B. (dalej: Skarżący) poinformował go w piśmie z 12 lipca 2017 r., że zwrócił się do Ministra Środowiska o zajęcie stanowiska w sprawie interpretacji przepisu art. 14 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2016 r. poz. 1987 ze zm.). O wynikach Skarżący miał zostać poinformowany po udzieleniu odpowiedzi przez Ministra.
Skarżący pismem z 12 października 2017 zwrócił się z zapytaniem do Ministra, kiedy zostanie zajęte stanowisko w powyższej sprawie. Następnie pismem z 7 grudnia 2017 r. zwrócił się o interwencję do Prezesa Rady Ministrów. Minister pismem z 2 stycznia 2018 r. udzielił odpowiedzi na zapytanie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
Skarżący pismem z 23 lutego 2018 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Ministra Środowiska w przedmiocie wyrażenia opinii w sprawie interpretacji przepisów. WSA w Gliwicach postanowieniem z 9 kwietnia 2018 r. przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
W odpowiedzi na skargę Minister Środowiska wniósł o jej odrzucenie, wskazując, że zarówno przed Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska jak i przed Ministrem nie toczy się żadne postępowanie administracyjne, które mieściłoby się w ramach kontroli sądowoadministracyjnej przewidzianej w art. 3 § 2 i § 2a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017 r. poz. 1369 ze. zm.; dalej: P.p.s.a.). Brak jest także jakiegokolwiek obowiązku zajęcia stanowiska przez Ministra w związku z udzielaną Skarżącemu przez GIOŚ odpowiedzią na jego interwencję, a wyrażenie stanowiska stanowi jedynie działanie w ramach współpracy między organami. Skarżący nie zwracał się również ze swoim zapytaniem bezpośrednio do Ministra.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie skarga nie jest dopuszczalna.
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017 r. poz. 1369 ze. zm.; dalej: P.p.s.a.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996, 1579 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 935), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, 648, 768 i 935), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;