Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Rząsa (spr.), sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant ref. staż. Marta Pachulska, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2017 r. na rozprawie wniosku Z. P. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. akt IV SAB/Wa 304/16 w sprawie ze skargi Z. P. na przewlekłość Głównego Geodety Kraju p o s t a n a w i a odmówić uzupełnienia wyroku
W dniu [...] lipca 2016 r. Z. P. wniósł skargę na przewlekłość postępowania. W uzasadnieniu skargi Z. P. powołał się w szczególności na wyrok NSA z 21 lipca 1982 r. (sygn. akt [...]), a także podniósł, że "sprawa toczy się [...] rok". W skardze nie sfomułowano żądania wymierzenia organowi grzywny ani żądania przyznania na rzecz skarżącego sumy pieniężnej, czyli środków prawnych wskazanych w art. 149 § 2 p.p.s.a. Żądań takich nie zgłosił również adwokat reprezentujący skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z [...] lutego 2017 r., sygn. akt [...] w pkt [...] stwierdził, że Główny Geodety Kraju dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie rozpatrzenia odwołania Z. P. od decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa L. z [...] sierpnia 2015 r., znak [...]; w pkt [...] stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Głównego Geodety Kraju nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Pełnomocnik skarżącego w dniu [...] marca 2017 r. wniosła o uzupełnienie wyroku z [...] lutego 2017 r., sygn. akt [...] poprzez rozstrzygniecie o nieprzyznaniu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej od organu oraz o niewymierzeniu grzywny organowi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a., strona może żądać uzupełnienia wyroku jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Wyżej wskazano, że w sprawie nie zgłoszono żądania wymierzenia organowi grzywny ani żądania przyznania na rzecz skarżącego sumy pieniężnej. W świetle wykładni językowej art. 149 § 2 p.p.s.a. ("sąd może"), a także wykładni systemowej (w art. 149 § 1 i § 1a p.p.s.a. przewidziano, że sąd "stwierdza", a nie "może stwierdzić") jest oczywiste, że sąd administracyjny nie jest zobowiązany orzec z urzędu w kwestii wymierzenia organowi grzywny lub przyznania na rzecz skarżącego sumy pieniężnej. Rozstrzygniecie w tej materii, jeżeli strona nie sfomułowała odpowiedniego wniosku, jest fakultatywne. Warto zauważyć, że jednoznacznie w tej kwestii wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 13 października 2016., sygn. akt II OZ 1037/16 (CBOSA) stwierdzając: "Sąd administracyjny nie jest natomiast zobowiązany zamieszczać z urzędu rozstrzygnięcia w przedmiocie wymierzenia organowi administracji grzywny. Zgodnie z art. 149 § 2 p.p.s.a. sąd w razie uwzględnienia skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Przy czym może to zrobić z własnej inicjatywy (z urzędu) lub na wniosek strony. W związku z tym wniosek skarżącego o uzupełnienie wyroku w zakresie orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny nie jest uzasadniony na podstawie tej części art. 157 § 1 p.p.s.a., w której mowa jest o dodatkowym orzeczeniu, które według przepisów ustawy sąd powinien był zamieścić z urzędu".
Sąd w uzasadnieniu do wyroku z [...] lutego 2017 r. (sygn. akt [...]) wyjaśnił stronie, że nie znalazł podstaw do zastosowania z urzędu przedmiotowych środków prawnych. W ocenie Sądu, wymagał tego postulat transparentności pisemnych motywów dla strony (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP), zwłaszcza w sytuacji, gdy sprawa została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym. Z tego powodu nie można jednak twierdzić, że sąd "dokonał rozstrzygnięcia" (s. [...] wniosku). Rozstrzygnięcia dokuje się bowiem w sentencji wyroku, a nadto obowiązujące przepisy w ogóle nie przewidują możliwości rozstrzygnięcia w sentencji, że sąd z urzędu nie stwierdził podstaw do wymierzenia grzywny lub przyznania sumy pieniężnej.
Z uwagi na powyższe nie zachodzą podstawy do uzupełnienia wyroku.