Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata R. C. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi H. M. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania postanawia: przyznać na rzecz adwokata R. C. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 69 (sześćdziesiąt dziewięć) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę H. M. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania.
Starszy referendarz sądowy postanowieniem z dnia 23 marca 2017 r. przyznał skarżącej w niniejszej sprawie prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w W. w piśmie z dnia 19 kwietnia 2017 r. wyznaczyła pełnomocnikiem skarżącej - adwokata R. C..
Postanowieniem z dnia 31 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek o wyłączenie sędziego w niniejszej sprawie.
Skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika urzędu w dniu 30 maja 2017 r. wniosła skargę kasacyjną na postanowienie WSA z dnia 30 grudnia 2016 r. wraz z wnioskiem o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i oświadczeniem, że koszty te nie zostały uiszczone w żadnej części.
Natomiast pismem z dnia 22 czerwca 2017 r. adw. R. C. wniósł zażalenie na postanowienie WSA z dnia 31 maja 2017 r. w przedmiocie odmowy wyłączenia sędziego i również złożył wniosek o zasądzenie pod Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nieopłaconych w całości lub w części.
Postanowieniem z dnia 13 października 2017 r., sygn. akt II OZ 2232/17 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie WSA z dnia 30 grudnia 2016 r. o odrzuceniu skargi. Postanowieniem z dnia 13 października 2017 r., sygn. akt II OZ 1095/17 NSA oddalił zażalenie na postanowienie w przedmiocie odmowy wyłączenia sędziego.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że niniejszym postanowieniem rozpoznano dwa wnioski pełnomocnika z urzędu o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu: wniosku z dnia 30 maja 2017 r. zawartego w skardze kasacyjnej oraz wniosku z dnia 22 czerwca 2017 r. zawartego w zażaleniu na postanowienie z dnia 31 maja 2017 r.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714).
W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit. "b" tego rozporządzenia, opłata za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi - 50 % opłaty określonej w pkt. 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Opłata określona w pkt. 1 omawianego przepisu wynosi 240 zł. W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit. "d" tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji w postępowaniu zażaleniowym wynosi 120 zł.
Natomiast stosownie do treści § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2 podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik z urzędu skarżącego sporządził i wniósł skargę kasacyjną na postanowienie o odrzuceniu skargi a także zażalenie na postanowienie o odmowie wyłączenia sędziego składając jednocześnie wnioski o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej zawierające oświadczenia o nieopłaceniu tych kosztów ani w całości ani w części.
W tej sytuacji uznano, że należy mu przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w łącznej kwocie 300 zł, na którą składają się wynagrodzenie za postępowanie kasacyjne w kwocie 180 zł (75 % stawki minimalnej, bowiem nie reprezentował on skarżącej w postępowaniu w pierwszej instancji) i wynagrodzenie za postępowanie zażaleniowe w kwocie 120 zł. Kwotę należało podwyższyć o kwotę podatku od towarów i usług (23%).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.