Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w W. w likwidacji na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rozwoju w przedmiocie wydania decyzji w sprawie przejścia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości postanawia I. odrzucić skargę. II. zwrócić na rzecz [...] S.A. z siedzibą w W. w likwidacji ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 100 (sto) złotych tytułem wpisu sądowego.
Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału z 14 stycznia 2020 r. wezwano stronę skarżącą do uzupełnienia braków skargi przez nadesłanie dokumentu, z którego wynika, że G. R. został powołany likwidatorem [...] S.A. z/s w W. w likwidacji oraz odpisu aktualnego z KRS - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
W dniu wysyłania wezwania, tj. 23 stycznia 2020 r., do Sądu wpłynęło jednak pismo pełnomocnika skarżącej Spółki, w którym złożono wniosek o cofnięcie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Postępowanie sądowoadministracyjne może się toczyć wyłącznie na skutek prawnie dopuszczalnej i skutecznie wniesionej skargi. Badanie merytorycznej zasadności skargi każdorazowo poprzedza więc analiza wymogów jej dopuszczalności.
Natomiast zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej p.p.s.a.), skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Tak więc do wymogów formalnych skargi należy m.in. wykazanie przez osobę podpisującą skargę prawa do reprezentowania osoby prawnej.
Analiza akt sprawy wskazuje, że termin do uzupełnienia braków skargi upłynął bezskutecznie. Sąd nie miał zatem możliwości zbadania, czy faktycznie skargę wniósł pełnomocnik umocowany przez osobę uprawnioną do działania za skarżącą Spółkę w stanie likwidacji.
Wniosek o cofnięcie skargi, w tym stanie sprawy, nie podlegał merytorycznej ocenie w kontekście przesłanek wynikających z art. 60 p.p.s.a. W orzecznictwie wielokrotnie podkreślano, że przesłanki niedopuszczalności skargi mają pierwszeństwo przed okolicznościami warunkującymi umorzenie postępowania. Tym samym sytuacji, gdy stwierdzono niedopuszczalności skargi, a więc uznano, że skarga nie została skutecznie wniesiona, postępowanie sądowe nie może się toczyć w ogóle, a zatem nie może również zostać umorzone.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., postanowił jak w punkcie I. sentencji. Natomiast na mocy art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. zwrócono stronie skarżącej uiszczony wpis sądowy jak w punkcie II. sentencji.