Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie Sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. B. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie sądowe

Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Uzasadnienie

M. B. dnia 16 marca 2009 r. (data stempla pocztowego) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 14 lipca 2008 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tegoż Ministra z dnia [...] lipca 2008 r. stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2005 r.

W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wskazał, że wydał akt w odniesieniu do którego pozostawał w bezczynności, a mianowicie decyzją z dnia [...] maja 2010 r. Nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2008 r. wobec powyższego wniósł o oddalenie skargi.

Postanowieniem z dnia 9 lipca 2010 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.

Pismem z dnia 9 października 2010 r. skarżąca podtrzymała skargę na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi wskazując, iż w dalszym ciągu nie otrzymała od Ministra odpowiedzi czy należy się jej odszkodowanie za wywłaszczone nieruchomości lub do kogo ma się w tej sprawie zwrócić.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Z bezczynnością organu mamy do czynienia wtedy, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub, pomimo prowadzenia postępowania w sprawie, nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia, innego aktu albo nie podjął stosownej czynności. Dla oceny zasadności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność, z jakich powodów organ nie wydał żądanego rozstrzygnięcia lub nie podjął czynności.

Ponadto należy wskazać, że w sprawach ze skarg na bezczynność organów administracji sąd orzeka, biorąc za podstawę stan prawny i faktyczny sprawy w czasie orzekania, a właściwie w chwili zamknięcia rozprawy (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 196).

Orzekając w sprawie dotyczącej skargi na bezczynność organu, sąd nie przeprowadza kontroli określonego aktu lub czynności danego organu, lecz biorąc za podstawę stan faktyczny i prawny danej sprawy rozstrzyga, czy istotnie organ pozostaje w bezczynności (vide wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2009 r., II OSK 812/08, LEX Nr 478295).

1 sygn. akt IV SAB/Wa 59/10

Stosownie do art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 -4a ppsa, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności. Zatem nakazanie wydania decyzji administracyjnej możliwe jest, gdy organ nie rozstrzygnął toczącej się przed nim sprawy. Celem skargi na bezczynność jest bowiem ostatecznie wydanie żądanego aktu, którego organ nie wydał pomimo istnienia prawnego obowiązku w tym zakresie. Z przytoczonego przepisu wynika więc, że ewentualne zobowiązanie organu do wydania decyzji nie jest możliwe, gdy organ decyzję taką wydał, choćby nawet naruszył przy tym terminy określone w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 tj. ze zm.), przewidziane dla załatwiania spraw.

Jak wynika z akt sprawy, organ po wniesieniu przez Skarżącą skargi, rozpatrzył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy i wydał rozstrzygnięcie w stosunku do którego pozostawał w bezczynności

W tym stanie rzeczy rozpoznanie skargi stało się bezprzedmiotowe, albowiem wdacie wydania decyzji z dnia [...] maja 2010 r. ustała bezczynność organu, gdyż środek zaskarżenia Skarżącej został rozpoznany. W takim wypadku postępowanie sądowe w sprawie ze skargi na bezczynność organu winno ulec umorzeniu jako bezprzedmiotowe (vide uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08, Lex Nr 463487).

W ocenie Sądu, skoro w dniu wniesienia skargi organ pozostawał w bezczynności, a następnie w związku ze złożeniem skargi na bezczynność wydał wymagane rozstrzygnięcie, to tym samym uwzględnił skargę na bezczynność w trybie art. 54 § 3 ppsa. Przepis ten stanowi, że organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.

Na marginesie , należy wskazać, że podnoszone przez skarżącą kwestie merytoryczne z zakresu sprawy głównej, nie mogły zostać wyjaśnione w toku niniejszego postępowania, gdyż kwestii tych nie obejmuje zakres kognicji sądu w sprawie ze skargi na bezczynności organu.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi