Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. P., E. S., I. P. i A. S. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi G. P., E. S., I. P. i A. S. na bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Pełnomocnik G. P., E. S., I. P. i A. S. (dalej zwanych "skarżącymi") pismem z 17 stycznia 2018 r. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] grudnia 1969 r. nr [...] o wywłaszczeniu nieruchomości bez odszkodowania.
Postanowieniem z dnia 27 marca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę z powodu nieuzupełnienia braków formalnych skargi w postaci złożenia pełnomocnictwa uprawniającego do działania w imieniu skarżących przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi.
Wnioskiem z dnia 19 kwietnia 2018 r. pełnomocnik skarżących wystąpił o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. W uzasadnieniu wskazał, że jego adresem do doręczeń jest firma [...] sp. z o.o. z siedzibą w G., która w zakresie obsługi korespondencji korzysta z usług [...] Fundacji Przedsiębiorczości. Pełnomocnik wyjaśnił również, iż przez okres 3 lat współpraca była wykonywana profesjonalnie. Natomiast korespondencja zawierająca wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi, wystosowana w niniejszej sprawie, nie została przekazana przez pracownika ww. Fundacji w sposób przewidziany umową. Dopiero po pisemnym monicie skierowanym przez firmę [...] przesyłka została odnaleziona i przekazana przez pracownika Fundacji w dniu 19 kwietnia 2018 r. Zdaniem pełnomocnika skarżących skoro podmiot realizujący usługi w zakresie obsługi korespondencji jest zupełnie niezależny, to wadliwe wykonanie przez niego usługi nie może obciążać skarżących, bowiem pełnomocnik skarżących dołożył należytej staranności przy prowadzeniu spraw swoich mocodawców. Do wniosku pełnomocnik dołączył pełnomocnictwo udzielone przez skarżących oraz pisemne wyjaśnienie z dnia 19 kwietnia 2018 r. w zakresie braku doręczenia przesyłki przez ww. Fundację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej "P.p.s.a.") jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Warunkami skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu są, zgodnie z art. 87 P.p.s.a., złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu oraz równoczesne ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie.
W tym miejscu należy podkreślić, że brak winy wiąże się z obowiązkiem dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Jedynie, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, można mówić o braku winy. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, przy zastosowaniu obiektywnego miernika staranności, jakiego można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się m.in.: stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 kwietnia 2014 r., sygn. akt I OZ 295/14).