Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA - Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia K. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2013 r. o odrzuceniu sprzeciwu w sprawie ze skargi K. H. na przewlekłe prowadzenie przez Marszałka Województwa [...] postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia odrzucić zażalenie
Postanowieniem z 16 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił sprzeciw K. H. od zarządzenia referendarza sądowego z 10 października 2012 r., którym pozostawiono wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Skarżąca K. H., w imieniu której działał J. H. wniosła zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wskazane postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu.
Wobec tego, że zażalenie nie zostało przez skarżącą podpisane, ani też nie zostało złożone pełnomocnictwo dla J. H. upoważniające go do działania w imieniu skarżącej przed sądami administracyjnymi, Sąd - zgodnie z zarządzeniem z 8 kwietnia 2013 r. - wezwał skarżącą K. H. do uzupełnienia braku formalnego zażalenia poprzez jego podpisanie lub do złożenia stosownego pełnomocnictwa dla J. H..
Jak wynika z akt sprawy, wezwanie Sądu zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 17 kwietnia 2013 r. Odbiór pokwitował ojciec skarżącej - J. H. (art. 72 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).
W odpowiedzi na wezwanie, J. H. przesłał do Sądu pismo, w którym ustosunkował się do treści zarządzenia Sądu z dnia 8 kwietnia 2013 r.
Wezwanie Sądu w zakresie uzupełnienia braku formalnego zażalenia pozostało jednak bez odpowiedzi.
Wobec tego, że K. H. nie uzupełniła braku formalnego zażalenia w terminie zakreślonym dla dokonania tej czynności (termin upłynął w dniu 24 kwietnia 2013 r.) zażalenie należało odrzucić.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.