Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. B. na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpatrzenia odwołania postanawia: odrzucić skargę
W piśmie z dnia 17 października 2014 r. B. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia na skarżącego kary pieniężnej jako odbiorcy odpadów przywiezionych nielegalnie.
We wniesionej skardze B. B. wskazał również, że składa skargę na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska ponieważ organ rozpatrywał jego odwołanie od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2011 r. przez okres ponad 3 lat.
W odpowiedzi na skargę dotyczącą bezczynności Główny Inspektor Ochrony Środowiska wskazał, że nie pozostawał w bezczynności, ponieważ w chwili, gdy skarżący wniósł swoją skargę organ II instancji wydał już rozstrzygnięcie. Zaznaczył także, że w toku postępowania strona nie składała zażalenia na niezałatwienia sprawy w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępnie wyjaśnić należy, że skoro w piśmie z dnia 17 października 2014 r. B. B. wniósł skargę na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] września 2014 r. jak i skargę na bezczynność tego organu, sprawy te zostały zarejestrowane pod odrębnymi sygnaturami.
Skarga na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska podlega odrzuceniu, ponieważ została wniesiona bez wyczerpania środków zaskarżenia.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka, natomiast zgodnie z § 4 tego przepisu w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.
Przepis art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego przewiduje wymóg wezwania organu, nad którym nie ma organu wyższego stopnia, do usunięcia naruszenia prawa.
Nad Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska nie ma organu wyższego stopnia, zatem stosownie do art. 52 § 1 i 2 w zw. z art. 37 § 1 K.p.a. skarżący przed wniesieniem skargi powinien był wezwać ten organ do usunięcia naruszenia prawa.
Z akt sprawy nie wynika, by skarżący czynności tej dokonał. Wobec tego skarga jest przedwczesna i w konsekwencji niedopuszczalna.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w sentencji.