Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. S. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie przekazania odwołania postanawia: odrzucić skargę.
B. S. wniosła do Sądu skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie przekazania Wojewodzie [...] jej odwołania od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] stycznia 1994 r. o umorzeniu postępowania w sprawie zameldowania na pobyt stały H. S. w lokalu nr [...] przy ul. [...] w W..
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi wskazując, że z uwagi na duży upływ czasu akta administracyjne dotyczące tej sprawy zgodnie z przepisami zostały zniszczone, a aktualnie żadne postępowanie w sprawie zameldowania H. S. w przedmiotowym lokalu nie jest prowadzone.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga podlega odrzuceniu z uwagi na brak kognicji sądu administracyjnego do jej rozpoznania.
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p. p. s. a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m. in. orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne,
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
5. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
6. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tych przypadkach.
Bezczynność organu występuje wówczas, gdy organ zobowiązany do wydania aktu lub podjęcia czynności nie czyni tego w przewidzianym prawem terminie.
Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 p. p. s. a. sądy administracyjne rozpatrują skargi na bezczynność organów wyłącznie w zakresie wydania aktów, podjęcia czynności lub wydania pisemnej interpretacji prawa podatkowego, o których mowa wyżej w pkt 1-5, a zawartych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p. p. s. a.
W ocenie sądu przekazanie przez organ administracji pierwszej instancji odwołania strony do organu administracji wyższego stopnia nie jest wydaniem aktu, podjęciem czynności lub - co oczywiste - wydaniem pisemnej interpretacji prawa podatkowego, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a p. p. s. a.
Nie ulega żadnej wątpliwości, iż przekazanie odwołania nie powinno nastąpić decyzją administracyjną, postanowieniem ani wydaniem pisemnej interpretacji prawa podatkowego (art. 3 § 2 pkt 1-3 i 4a p. p. s. a.). Przekazanie takie nie jest również innym aktem lub czynnością w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p. p. s. a. Inny akt lub czynność, o których mowa w tym przepisie to taki akt lub czynność, który dotyczy uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Wyrażenie "dotyczy" wskazuje na to, iż akt lub czynność ustala, stwierdza bądź potwierdza uprawnienia lub obowiązki określone przepisami prawa. Aktem lub czynnością, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p. p. s. a. jest więc indywidualny akt lub czynność o charakterze władczym, rozstrzygające o tym, czy konkretnemu podmiotowi przysługuje określone uprawnienie wynikające z przepisu prawa albo czy ciążą na nim z mocy prawa określone obowiązki (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 marca 1998 r., sygn. akt II SA 1155/97, opubl. w ONSA nr 2 z 1999 r., poz. 51). Przekazanie odwołania skarżącej od decyzji Prezydenta W. do Wojewody [...] nie ustala, nie stwierdza ani nie potwierdza uprawnień bądź obowiązków skarżącej wynikających z przepisów prawa. Przekazanie takie nie jest zatem "innym aktem lub czynnością" w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p. p. s. a.
Skoro więc w postępowaniu, w którym skarżąca złożyła skargę, Prezydent W. nie jest zobowiązany do wydania aktu lub podjęcia czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a p. p. s. a., skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 58 § 3 p. p. s. a. orzekł jak w sentencji postanowienia.