Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.Z. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: zwrócić skarżącej uiszczoną opłatę kancelaryjną w kwocie 100 (sto) złotych.
Wyrokiem z dnia 16 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi A. Z. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, zobowiązał Prezydenta Wrocławia do załatwienia wniosku skarżącej z dnia 17 lutego 2014 r. w terminie 14 dni od daty otrzymania prawomocnego orzeczenia wraz z aktami administracyjnymi sprawy. Sąd uwzględnił zatem złożoną w niniejszej sprawie skargę.
W dniu 19 września 2014 r. skarżąca uiściła opłatę kancelaryjną w kwocie 100 zł za sporządzenie uzasadnienia wydanego przez Sąd wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z treści art. 141 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.); dalej: p.p.s.a., jednoznacznie wynika, iż wojewódzki sąd administracyjny sporządza z urzędu uzasadnienie wyroku - chyba że orzeczono o oddaleniu skargi. Jedynie w tej ostatniej sytuacji konieczne jest złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia, który stosownie do § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych - Dz.U. nr 221, poz. 2192) podlega opłacie kancelaryjnej w kwocie 100 zł.
Mając zatem na uwadze, że w niniejszej sprawie uwzględniono skargę, w związku z czym uzasadnienie wyroku zostało sporządzone i doręczone stronom z urzędu, uiszczoną przez skarżącą opłatę kancelaryjną należało uznać za nienależną.
Stosownie do przepisu art. 225 p.p.s.a. opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami nienależnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 225 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.