Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na przewlekłość postępowania Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie załatwienia wezwania z dnia [...] r. i odmowy niezwłocznego przekazania sprawy do załatwienia innemu samorządowemu kolegium odwoławczemu w sprawie udzielenia pomocy w formie zasiłku okresowego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 17 maja 2013 r. Z. R., dalej skarżący, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na przewlekłość postępowania Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie załatwienia wezwania z dnia 7 maja 2013 r. i odmowy niezwłocznego przekazania sprawy do załatwienia innemu samorządowemu kolegium odwoławczemu w sprawie udzielenia pomocy w formie zasiłku okresowego. Żądał ukarania organu grzywną.
Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 7 maja 2013 r. skarżący wniósł zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie załatwienia jego wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. i wydania decyzji w sprawie udzielenia pomocy w formie zasiłku okresowego i celowego na życie, na odprowadzenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki emerytalno-rentowej oraz opłacania bieżących opłat i uregulowania zaległości z tytułu najmu lokalu i poboru energii elektrycznej i gazu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na przewlekłość postępowania organów w przypadku:
1. decyzji administracyjnych;
2. postanowień wydawanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty;
3. postanowień wydawanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4. innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a. pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach.
Wskazać należy, że zarzut przewlekłości formułowany w skardze do sądu administracyjnego może dotyczyć wyłącznie przypadków określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., a zatem tych aktów i czynności, składających się na działalność administracji publicznej, które są zaskarżalne i podlegają kontroli sądu administracyjnego.
W niniejszej sprawie skarżący pismem z dnia 7 maja 2013 r. wniósł zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie załatwienia jego wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. i wydania decyzji w sprawie udzielenia pomocy w formie zasiłku okresowego i celowego, a zatem w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej k.p.a.
Zgodnie bowiem z art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Stosownie do § 2 powołanego przepisu właściwy do rozpatrzenia zażalenia organ albo uznaje je za uzasadnione i wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, albo uznaje zażalenie za nieuzasadnione. Zażalenie na bezczynność bądź przewlekłość organu jest szczególnym środkiem zaskarżenia, odrębnym od przewidzianego w art. 141 - 144 k.p.a. Nie jest ono wnoszone jako środek zaskarżenia postanowienia, ale służy jedynie zmotywowaniu organu do załatwienia sprawy w ustawowym terminie, a zakres czynności podejmowanych przez organ jest ściśle określony treścią art. 37 § 2 k.p.a. Rozpoznanie zażalenia nie następuje w formie decyzji administracyjnej, ale w drodze czynności nadzorczej, która - nawet jeśli zostanie ujęta w formie postanowienia - nie może być zaskarżona do sądu administracyjnego, ponieważ art. 3 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie wymienia tego rodzaju orzeczeń (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 8 lutego 1995 r., sygn. akt I SAB 86/94, ONSA 1996/1/39, lex nr 23458 oraz z dnia 26 lipca 2012 r. sygn. akt I OSK 1680/12).