Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego we W. w przedmiocie rozpatrzenia pism dotyczących możliwości podjęcia pracy oraz korzystania z kursów organizowanych na terenie aresztu śledczego postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Pismem z dnia 27 maja 2019 r. J. M. (dalej strona lub skarżący) wniósł skargę na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego we W. w przedmiocie rozpatrzenia pism dotyczących możliwości podjęcia pracy, korzystania z kursów organizowanych na terenie aresztu śledczego oraz wykonania kopii książeczki zdrowia. W uzasadnieniu podniósł, że wnioski kierowane do organu w tym zakresie pozostają bez odpowiedzi od samego początku jego pobytu w placówce penitencjarnej. Stąd też zdyscyplinowanie organu do podjęcia właściwych działań jest konieczne i uzasadnione.
W dniu 13 czerwca 2019 r. skarżący oświadczył, że wycofuje wniesioną skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 60 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej p.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W świetle materiału zgromadzonego w sprawie cofnięcie skargi nie budzi żadnych wątpliwości co do jego dopuszczalności, gdyż nie prowadzi do obejścia prawa, ani do pozostawienia w obrocie prawnym aktu lub czynności obarczonych wadą nieważności.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.